İmar kanunundan kaynaklanan uyuşmazlıkta görevli mahkeme idare mahkemesi olduğundan, parselasyon işleminin iptali istemiyle açılan davada hakem sıfatıyla görevsizlik kararı veren asliye mahkemesinin kararı isabetlidir.
İstemin Özeti: Antalya İdare Mahkemesinin 19.1.1993 günlü, E: 1992/1543, K: 1993/49 sayılı kararının usul ve yasaya aykırı olduğu öne sürülerek bozulması istenilmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA Karar veren Danıştay Altıncı Dairesince dosyadaki belgeler incelendikten sonra işin gereği görüşüldü:
Dava, Antalya Varsak Kasabasında bulunan devletin hüküm ve tasarrufu altındaki taşınmazları da kapsayan 24.12.1987/günlü, 48/5 sayılı belediye encümeni kararıyla yapılan imar düzenlemesinin ve bu karara dayanılarak davalı adına oluşturulan tapuların iptali istemiyle açılmış, idare mahkemesince; davacı tarafından, dava konusu düzenleme işleminden bilgi sahibi olunur olunmaz 15.12.1989/tarihinde adliye mahkemesinde tespit yaptırıldığı ve 22.12.1989 tarihinde Antalya 2. Asliye Hukuk Mahkemesine tapuların iptali istemiyle dava açıldığı, hakem sıfatı ile davaya bakan anılan mahkemece 11.5.1992 günlü, E: 1989/1249, K: 1992/331 sayılı kararla dava dilekçesinin görev yönünden reddine karar verildiği, bu karara yapılan itirazın ise 9.10.1992 günlü kararla reddi üzerine, itirazın reddine ilişkin kararın tebliği tarihi olan 4.11.1992 gününden itibaren 2577 sayılı Yasanın 9. maddesinin 1. fıkrası uyarınca mahkemelerine 12.11.1992 tarihinde dava açıldığı, her ne kadar asliye hukuk mahkemesince davanın görev yönünden reddine karar verilmiş ise de burada açılan davanın imar düzenlemesi işlemine yönelik olmayıp tapuların iptali istemiyle açılmış olduğu, bu nedenle davacı tarafından öğrenme tarihi olan 15.12.1989/tarihinden itibaren 2577 sayılı Yasa`da öngörülen altmış günlük dava açma süresi içinde dava açılmadığından 12.11.1992 tarihinde açılan dava yasal dava açma süresi geçirildikten sonra açılmış bulunduğu, tapuların iptali istemine gelince; Medeni Kanunun 935. maddesi gereğince tapu kayıtları üzerinde tescil, terkin, tashih glbi işlemlere ilişkin davaların çözümünün adli yargı yerlerine ait olduğu gerekçesiyle belediye encümenince yapılan imar düzenlemesine yönelik davanın süre aşımı yönünden, tapuların iptaline yönelik davanın görev yönünden reddine karar verilmiş, bu karar davacı idare vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyanın incelenmesinden; davacı idare tarafından dava konusu düzenleme işleminden haberdar olunduktan sonra 3533 sayılı Kanun gereğince hakem sıfatıyla adli yargıda dava açıldığı, bu dava sonucunda da dava konusu işlemin 3194 sayılı İmar Kanununun 18. maddesinin uygulanması nedeniyle ortaya çıktığından, görevli mahkemenin idari yargı olduğu gerekçesiyle görev ret kararı verildiği anlaşılmaktadır.
3533 sayılı Kanunun 1, 2 ve 3. maddelerinin incelenmesinden, dava konusu işlemin İmar Kanunundan kaynaklandığı, bu nedenle görevli Mahkemenin idari yargı olduğu kesin olup bu konuda verilen hakem mahkeme kararı yerindedir.
Yine aynı kanunun 6. maddesinde “Yukarıdaki maddelerde yazılı hakemler tarafından verilecek kararlar kat`idir ve tescile tabi değildir. Aleyhine hiç bir makam ve mahkemeye müracaat edilemez” hükmü yer almakta ise de, maddenin devamı olan bentte “dördüncü maddede yazılı hakem tarafından verilmiş olan karara karşı yeniden tetkiki icab ettirecek haklı sebeplerin mevcudiyeti halinde kararın tebliği tarihinden itibaren 30 gün içinde kararı veren hakeme itiraz olunabileceği” hükme bağlanmıştır.
Bu durumda Hazine vekili, dava konusu işlemin çözüm yerinin adliye mahkemelerinin görevinde olmadığı gerekçesiyle görevden reddine ilişkin hakem mahkeme kararına karşı 17.9.1992 gününde süresinde yaptığı itiraz ve itirazın kapsamı göz önüne alındığında, yapılan itirazın reddine ilişkin karar Hazine vekiline 4.11.1992 gününde tebliğ edilip,12.11.1992 tarihinde idare mahkemesinde açılan davanın yukarıdaki madde uyarınca süresinde açıldığının kabulü gerekmektedir.
Tapuların iptali istemine gelince; Uyuşmazlık Mahkemesinin 2.4.1990 günlü, E: 1990/7, K: 1990/7 sayılı kararı gereğince; dava konusu tapuların dayanağı 3194 sayılı İmar Kanununun 18. maddesi olduğundan davanın çözüm yerinin idari yargı olduğu kesindir.
Açıklanan nedenlerle temyize konu Antalya İdare Mahkemesinin 19.1.1993 günlü, E: 1992/1543, K: 1993/49 sayılı kararının bozulmasına, dosyanın adı geçen mahkemeye gönderilmesine 30.11.1993 gününde oybirliğiyle karar verildi.