İmar planında tevhit koşulu bulunması sebebiyle mülkiyeti belediyeye ait taşınmazın 3194 sayılı yasanın 17. maddesi uyarınca mutlaka komşu parsel malikine satışının gerekmediği gibi anılan yasa maddesinde belediyeleri satışa zorla nitelikte her hangi bir kuralda bulunmadığı
Dava, 42 parsel sayılı ve kamulaştırılmadan arta kalan taşınmazın bitişiğindeki davacıya ait 5 ve 6 parsellerle tevhid edilerek bedeli karşılığında satılması istemiyle yapılan başvurunun reddine ilişkin işlemin iptali istemiyle açılmış, İdare Mahkemesince; 3194 sayılı Yasanın 17.maddesiyle belediyelere mülkiyetlerinde olan ve müstakil inşaata elverişli olmayan parçaların bitişiğindeki arsa veya bina sahiplerine bedel takdiri suretiyle satarak imar planına uygunluğu temin etme konusunda yetki tanındığı, uyuşmazlığa konu 42 parsel müstakil inşaata elverişli olmadığı gibi imar planıyla davacıya ait 5 ve 6 parselle birlikte tevhid şartı getirildiği, davacılar tarafından hazırlanan restitüsyon projesinin Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulunun 2.3.1991 günlü, 2945 sayılı kararıyla uygun görüldüğü, bu nedenle davalı idarece başvurunun reddi yolunda tesis edilen işlemde mevzuata uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle işlemin iptaline karar verilmiş, bu karar davalı idare vekili tarafından temyiz edilmiştir.
3194 sayılı İmar Kanununun 17.maddesinde “Belediye veya Valilik, kendi malı olan veya imar planlarının takbiki sonucu kamulaştırmadan artan parçalarla, istikameti değiştirilen veya kapanan yol ve meydanlarda hasıl olan sahalardan müstakil inşaata elverişli olmayan parçaları, bitişiğindeki arsa veya bina sahibine bedel takdiri suretiyle satmak, gayrimenkul sahiplerinin yola giden yerlerden dolayı tahakkuk eden istihkaklarını bedel takdiri suretiyle değiştirmek ve komşu gayrimenkul sahibi takdir edilen bedelle satın almaktan imtina ederse, şuyulandırıp satmak suretiyle imar planına uygunluğunu temin eder…” hükmüne yer verilmiştir.
Dosyanın incelenmesinden, sözü edilen taşınmazların 1/1000 ölçekli Boğaziçi öngörünüm Bölgesi Uygulama İmar Planında çay bahçesi amacına tahsis edildiği ve planda davacıya ait 5,6parseller ile belediyeye ait 42 parsel için tevhid şartı konulduğu, davacı tarafından imar planındaki tevhid şartı ileri sürülerek belediyeye ait 42 parsel sayılı yerin kendilerine satışının yapılması yolunda başvuruda bulunulduğu ve davalı idarece bu başvurunun dava konusu işlemle reddedildiği anlaşılmaktadır.
Dava konusu olayda, 3194 sayılı Yasanın 17.maddesiyle imar planlarının uygulanmasını sağlamak için belediye ve valiliklere yetki verildiği, anılan Yasa maddesinde mülkiyeti belediyeye ait taşınmazları satışa zorlar nitelikte bir kural yer almadığı, imar planıyla getirilmiş olan tevhid koşulunun taşınmazların aynı amaç için kullanılmasına yönelik olması nedeniyle davalı idarece tesis edilen işlemde mevzuata aykırılık bulunmadığından idare Mahkemesince işlemin iptali yolunda verilmiş olan kararda isabet görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle, temyize konu İstanbul 2.İdare Mahkemesinin 17.3.1993 günlü, 1993/279 sayılı kararının bozulmasına karar verildi.