Ödeme emrinin dayanağı olan belediye encümeni kararına karşı sulh ceza mahkemesinde açılmış olan davanın reddedilmesi suretiyle kamu alacağı kesinleşmiş bulunmaktadır. Kesinleşen bu kamu alacağının tahsili amacıyla, para cezasına konu olan apartmanın iştirak halinde maliki olan davacı ve her daire maliki veya hissedarı hakkında alacağın tamamı için düzenlenen ödeme emrinde hukuka aykırılık bulunmamaktadır.
İstemin Özeti: Ankara 8.İdare Mahkemesinin 23.11.1994 günlü, E:1994/34, K:1994/1637 sayılı kararının usul ve yasaya aykırı olduğu öne sürülerek bozulması istenilmektedir.
Tetkik Hakimi Düşüncesi: Davacının para cezasına konu olan apartmanın tek bir dairesinin diğer iki kişiyle birlikte iştirak halinde maliki olduğu dikkate alınarak hissesine düşen para cezası miktarının tahsili için ödeme emri düzenlenmesi gerekirken ayrı daire sahibi gibi ödeme emri düzenlenmesinde hukuka uyarlık bulunmadığından mahkeme kararının sonucu itibariyle onanmasının gerektiği düşünülmektedir.
Savcı Düşüncesi: Dava, 3194 sayılı Yasanın 42. maddesi uyarınca verilen para cezasının tahsili amacıyla düzenlenen ödeme emrinin iptali dileğiyle açılmış, idare mahkemesince, para cezasına ilişkin belediye encümeni kararının usulüne uygun olarak tebliğ edilmediği, bu durumda kesinleşmiş bir kamu alacağından söz edilemiyeceğinden ödeme emri düzenlenerek tahsili yoluna gidilmesinin hukuka aykırı olduğu gerekçesiyle dava konusu ödeme emrinin iptaline karar verilmiş, bu karar davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Ödeme emrinin dayanağı olan belediye encümeni kararına karşı sulh ceza mahkemesinde açılmış olan davanın reddine karar verilmek suretiyle kamu alacağı kesinleşmiş bulunmaktadır. Ancak davacının para cezasına konu olan apartmanın tek bir dairesinin diğer iki kişiyle birlikte iştirak halinde maliki olduğu dikkate alınarak hişsesine düşen para cezası miktarının tahsili için ödeme emri düzenlenmesi gerekirken, iştirak halinde malik olan bu üç kişi adına hepsi ayrı ayrı daire sahipleriymiş gibi ödeme emri düzenlenmesinde isabet görülmemiştir.
Açıklanan nedenle dava konusu ödeme emrinin iptali yolundaki temyize konu idare mahkemesi kararının yukarıda belirtilen gerekçeyle onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.
Türk Milleti Adına karar veren Danıştay Altıncı Dairesince dosyadaki belgeler incelendikten sonra işin gereği görüşüldü: Dava, … 8055 ada, 27 parsel sayılı taşınmaz üzerindeki inşaat nedeniyle 3194 sayılı İmar Kanunu`nun 42. maddesine göre verilen para cezasının 4.166.000.-liralık bölümünün tahsili amacıyla düzenlenen 2.9.1993 günlü, 48104 sayılı ödeme emrinin iptali istemiyle açılmış, idare mahkemesince; dava konusu işlemin dayanağını teşkil eden belediye encümeni kararının davacılara usulüne uygun olarak tebliğ edilmemesi nedeniyle kesinleşmemiş bulunan imar para cezasının ödeme emri düzenlenerek tahsili yoluna gidilmesinin hukuka uygun olmadığı nedeniyle dava konusu ödeme emrinin iptaline karar verilmiş bu karar davalı idare vekilince temyiz edilmiştir.
Dosyanın incelenmesinden uyuşmazlık konusu taşınmazdaki proje hilafı hususların saptanması üzerine bu kısımların 3194 sayılı Yasanın 32. maddesi uyarınca yıktırılmasına ve anılan yerler nedeniyle 42. maddesi uyarınca para cezası verilmesine ilişkin 6.7.1993 günlü, 2066 sayılı belediye encümeni kararının alındığı, kesilen para cezasına karşı maliklerce sulh ceza mahkemesine açılan davanın reddedilmesi üzerine kesinleşen kamu alacağının tahsili amacıyla uyuşmazlık konusu taşınmaz üzerindeki apartmanın zemin kat 4 no.lu dairesine iştirak halinde malik olan davacı ve diğer iki hissedar adına ayrı ayrı ödeme emri düzenlenerek tebliğ edildiği anlaşılmaktadır.
Ödeme emrinin dayanağı olan belediye encümeni kararına karşı sulh ceza mahkemesinde açılmış olan davanın reddedilmesi suretiyle kamu alacağı kesinleşmiş bulunmaktadır. Kesinleşen bu kamu alacağının tahsili amacıyla, para cezasına konu olan apartmanın iştirak halinde maliki olan davacı ve her daire maliki veya hissedarı hakkında alacağın tamamı için düzenlenen ödeme emrinde hukuka aykırılık bulunmamaktadır.
Ancak kamu alacağının tamamının davacılardan herhangi birinden tahsil edilmesi halinde, diğer malikler yönünden tahsil işlemine gerek kalmayacağı açıktır.
Açıklanan nedenle temyize konu Ankara 8. İdare Mahkemesinin 23.11.1994 günlü, E:1994/34, K:1994/1637 sayılı kararının BOZULMASINA, dosyanın adı geçen mahkemeye gönderilmesine 22.11.1995 gününde oybirliğiyle karar verildi.