1. Anasayfa
  2. Danıştay 6. Dairesi Kararları

Danıştay 6. Dairesi E: 1995/87 K: 1995/4542 T: 15.11.1995


İmar planında belli koşullarla yapılaşma olanağı getirilmek suretiyle ağaçlandırılacak alan olarak belirlenen taşınmazın, düzenleme ortaklık payı kapsamında değerlendirilmesi olanaklı değildir.

İstemin Özeti: Ankara 6. İdare Mahkemesinin 27.10.1994 günlü, E:1993/1036, K:1994/1709 sayılı kararının usul ve yasaya aykırı olduğu öne sürülerek bozulması istenilmektedir.

Türk Milleti Adına karar veren Danıştay Altıncı Dairesince tetkik hakiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra işin gereği görüşüldü: Dava, davacının paydaşı olduğu, …, … Mahallesi, 3496 ada, 27 parsel sayılı taşınmazla ilgili, ıslah imar planı uyarınca yapılan parselasyon işleminin iptali istemiyle açılmış, İdare Mahkemesince; mahallinde yaptırılan keşif ve bilirkişi incelemesi üzerine düzenlenen raporun dava dosyasındaki bilgi ve belgelerle birlikte değerlendirilmesi sonucunda, davacıya ait taşınmazdan düzenleme ortaklık payı ve okul alanına yer ayrıldıktan sonra kalan 303 mı yüzölçümlü payının, 27386 ada, 12 parsel sayılı taşınmazın tahsis edilmesi suretiyle karşılandığı, üzerinde davacıya ait ev bulunan bu parselin imar planında ağaçlandırılacak alanda kaldığı, oysa 297 sayılı kadastro parselinin diğer hissedarlarının bir çoğuna imar parsellerinden hisse verildiği anlaşıldığından, davacıya imar parselinden hisse verilmemesinin eşitlik ve adalet ilkelerine aykırı olduğu gerekçesiyle, parselasyon işleminin davacının taşınmazı ile ilgili kısmının iptaline karar verilmiş, bu karar davalı idare vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Dosyanın incelenmesinden, eski 3496 ada, 27 parsel sayılı taşınmazda davacının 490 mı payının bulunduğu, bu paydan 163 mı düzenleme ortaklık payı alındıktan sonra kalan kısmın imar planında okul alanında kalan 26346 ada, 1 parsel sayılı taşınmazdan 24 mı, ağaçlandırılacak alanda kalan ve kısmen eski yerine isabet eden ve üzerinde bağ evi bulunan 27386 ada 12 parselden 303 mı hisse verilerek karşılandığı anlaşılmaktadır.

Parselasyon işlemine esas alınan ıslah imar planı notlarının 15. maddesinde, ağaçlandırılacak alanlarda parsel alanının % 20 sinden fazla yer işgal etmemek, toplam 2 katta saçak seviyelerinin tabii zeminden yüksekliği 6.50 metreyi aşmamak, yola ve parsel sınırlarına 5.00 metreden fazla yaklaşmamak kaydıyla bağ evleri yapılabileceği belirtilmiştir.

İmar Kanunu`nun 18. Maddesi Uyarınca Yapılacak Arazi ve Arsa Düzenlemesi ile ilgili Esaslar Hakkında Yönetmeliğin 4. maddesinin (c) bendinde düzenleme ortaklık payının, düzenlemeye tabi tutulan yerlerin ihtiyacı olan yol, meydan, park, yeşil saha, genel otopark gibi umumi hizmetlere ayrılan ve tescile tabi olmayan alanlar ile cami, karakol yerleri ve ilgili tesisler için kullanılmak üzere alınabileceği kurala bağlanmış; aynı yönetmeliğin “Kamu tesisleri arsalarına tahsis” başlıklı 12. maddesinde ise; düzenleme sahasında bulunan okul, hastane, kreş, belediye hizmet veya diğer resmi tesis alanı gibi umumi tesislere ayrılan alanların parsellerinin, düzenlemeye giren parsellerin alanları oranında pay verilmek suretiyle hisselendirileceği hükmü yer almıştır.

İmar Planında belli koşullarla yapılaşma olanağı getirilmek suretiyle ağaçlandırılacak alan olarak belirlenen taşınmazın, düzenleme ortaklık payı ya da yönetmeliğin anılan 12. maddesi kapsamında değerlendirilmesi mümkün değildir. Kaldı ki davacıya, eski yerinde oluşturulan parsel tahsis edilmiştir.

Bu durum karşısında, davacıya imar parselinden hisse verilmediği gerekçesiyle parselasyon işlemini iptal eden İdare Mahkemesi kararında isabet görülmemiştir.

Açıklanan nedenlerle Ankara 6. İdare Mahkemesinin 27.10.1994 günlü, E:1993/1036, K:1994/1709 sayılı kararının BOZULMASINA, dosyanın adı geçen mahkemeye gönderilmesine 15.11.1995 gününde oybirliğiyle karar verildi.