Uyuşmazlığa konu taşınmaza ilişkin uygulama imar planının Danıştay Altıncı Dairesi karan ile iptal edilmesinden sonra uygulamanın nasıl yapılacağının sorulması üzerine tesis edilen dava konusu işlemler yeni bir imar planının yapılmasına ilişkin olmayıp, eski planın yürürlüğe gireceği yolundaki saptamaya yönelik bildirim mahiyetinde ise de işlem tesisinde bağlayıcı hukuki açıklamalar getirmesi nedeniyle idari dava konusu olabilecek kesin ve yürütülmesi zorunlu idari işlemler olarak kabul edilmesi gerektiği.
İstemin Özeti: İstanbul 2.İdare Mahkemesinin 3.11.1998 günlü. E:1998/505. K:1998/945 sayılı kararının usul ve yasaya aykırı olduğu öne sürülerek bozulması istenilmektedir.
TÜRK MÎLLETİ ADINA Karar veren Danıştay Altıncı Dairesince tetkik hakiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra işin gereği görüşüldü:
Dava, Turizm Bakanlığının 23.1.1997 günlü, 210-459-2472 sayılı işlemi ile bu işleme yapılan itiraz üzerine tesis edilen 17.7.1997 günlü. 1553-4794-22310 sayılı işlemin iptali istemiyle açılmış; idare mahkemesince, dosyanın incelenmesinden, dava konusu işlemlerin idari davaya konu olabilecek icrai nitelikte işlem olmadığı anlaşıldığından, davanın 2577 sayılı Yasanın 15/1-b maddesi uyarınca reddine karar verilmiş, karar davacı idare vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyanın incelenmesinden … ‘nin başvurusu üzerine dava konusu 23.1.1997 günlü işlemle, 755 ada, 12 parsel sayılı taşınmaza ilişkin 4.11.1992 günlü, 1/1000 Ölçekli uygulama imar planının Danıştay Altıncı Dairesince iptal edilmesi üzerine 26.5.1989 gününde Turizm Bakanlığınca onaylanan 1/1000 Ölçekli uygulama imar planının yürürlükte olup, işlemlerin buna göre yapılması gerektiğinin bildirildiği, bu işlem üzerine Büyükşehir Belediye Başkanlığının 6.5.1997 günlü başvurusu ile, 26.5.1989/günlü uygulama imar planı hükümlerinin 15.11.1995 tarihli 1/50000 ölçekli plana aykırı olduğu, bu alanlarda yeniden 1/5000 ve 1/1000 ölçekli imar planlarının yapılmasının gerektiği belirtilerek konunun tekrar incelenmesinin davalı bakanlıktan istenilmesi üzerine 17.7.1997 günlü işlemle taşınmazın turizm merkezi sınırları içerisinde bulunması nedeniyle 3194 sayılı Yasa uyarınca büyükşehir belediyesince yapılmış olan 1/50000 ölçekli planın bu alana uygulanma olanağı bulunmadığı yanıtının verildiği anlaşılmaktadır.
Sözü edilen taşınmaza ilişkin imar planının iptali sonucunda bölgenin plansız bir konuma gelmiş olması ve önceki planların da kendiliğinden yürürlüğe girmesinin söz konusu olmaması nedeniyle, bu alanda herhangi bir uygulamanın yapılabilmesi için Öncelikle 1/5000 ölçekli nazım imar planının Turizm Bakanlığınca hazırlanıp Bayındırlık ve İskan Bakanlığınca onaylanmasının, buna bağlı olarak da Turizm Bakanlığınca uygulama imar planının yapılması gerekmektedir.
Bu durumda, anılan iptal kararından sonra uygulamanın nasıl yapılacağının sorulması üzerine tesis edilen dava konusu işlemler yeni bir imar planının yapılması veya onaylanmasına ilişkin olmayıp, eski planın yürürlüğe gireceği yolunda bir saptamaya yönelik bildirim niteliği taşımakta ise de, taşınmaz ile ilgili işlem tesisinde davacı tarafından dikkate alınması gereken bağlayıcı hukuki açıklamalar getirmesi nedeniyle idari dava konusu olabilecek kesin ve yürütülmesi zorunlu idari işlemler olarak kabul edilmesi gerektiği sonucuna varılmaktadır.
Diğer taraftan, Danıştay’ın iptal kararı üzerine bu kararın uygulanması amacıyla, yetkili olan Turizm Bakanlığınca hazırlanan 1/5000 ölçekli nazım imar planının 14.7.1998 tarihinde Bayındırlık ve İskan Bakanlığı tarafından onaylandığı. 1/1000 ölçekli uygulama imar planının da 10.9.1998 tarihinde Turizm Bakanlığınca resen onaylandığı anlaşılmaktadır.
Belirtilen hususlar karşısında, idare mahkemesince davanın incelenmeksizin reddine karar verilmesinde isabet görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle İstanbul 2.İdare Mahkemesinin 3.11.1998 günlü, E:1998/505. K:1998/945 sayılı kararının bozulmasına, 2.790.000.- lira karar harcı ile fazladan yatırılan 2.080.000.-lira harcın temyiz isteminde bulunana iadesine, dosyanın adı geçen mahkemeye gönderilmesine 2.3.2000 gününde oybirliğiyle karar verildi.