Binanın ortak kullanım yerlerinin yeniden düzenlemesi ve bu amaçla mevcut iskan ruhsatının iptal edilmesi isteminin ancak, kat maliklerinin ittifakla alacakları karar ile belediyeye müracaat etmeleri halinde değerlendirilebileceği
İstemin Özeti: Edirne İdare Mahkemesinin 31.1.2002 günlü, E:2001/554, K:2002/39 sayılı kararının usul ve yasaya aykırı olduğu ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA Karar veren Danıştay Altıncı Dairesince Tetkik Hakiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra işin gereği görüşüldü:
Dava, Tekirdağ, Merkez, Yavuz Mahallesi, Barbaros Yalıkolu Mevkii, … pafta, … ada, … parsel sayılı taşınmaz üzerinde yer alan 10 daireli binanın kat maliklerinden olan davacıların, binadaki ruhsat ve sağlık şartlarına uygun olmayan hususların ruhsata uygun hale getirilmesi, aksi takdirde 3194 sayılı İmar Kanununun 32. maddesi hükümlerinin uygulanması yönündeki istemleri üzerine tesis edilen 30.4.2001 günlü, 802 sayılı belediye başkanlığı işleminin iptali istemiyle açılmış; İdare Mahkemesince, dosyanın incelenmesinden, davacılar tarafından, kat maliki olarak ikamet ettikleri binanın ortak kullanım yerlerinden olan kalorifer tesisatı, su deposu gibi yerlerin onaylı projesine aykırı olduğundan bahisle, bu yerlerin İmar Kanunu hükümleri uyarınca yeniden düzenlenmesinin ve bu amaçla da mevcut iskan ruhsatının iptal edilmesinin istendiği anlaşıldığından, bu tür taleplerin ancak, Kat Mülkiyeti Kanunu hükümleri uyarınca kat maliklerinin ittifakla alacakları karar ile imar kanunu hükümlerine uygun olarak belediyeye yapacakları müracaat sonucu değerlendirilebileceğinden davacıların kat malikleri adına yaptıkları başvuruların dava konusu işlemle reddedilmesinde mevzuata aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, bu karar davacılar tarafından temyiz edilmiştir.
Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle reddi yolundaki temyize konu Edirne İdare Mahkemesinin 31.1.2002 günlü, E:2001/554, K:2002/39 sayılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49.maddesinin 1.fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisi bulunmadığından, bozma istemi yerinde görülmeyerek anılan mahkeme kararının ONANMASINA, fazla yatırılan 7.530.000.-lira harcın temyiz isteminde bulunana iadesine, dosyanın adı geçen mahkemeye gönderilmesine 30.4.2004 gününde oybirliğiyle karar verildi.