Belediye Başkanının katıldığı ve bu kişinin kararda karşı oy kullanmadığı anlaşıldığından, 1580 sayılı Yasanın 100. maddesi uyarınca belediye tüzel kişiliğinin temsilcisi sıfatıyla belediyeyi temsile yetkili olan belediye başkanının katılımı ile tesis edilen bu işlemlere karşı belediyenin dava açma ehliyetinin bulunmadığı gerekçesiyle davanın 2577 sayılı Yasanın 15/1-b maddesi uyarınca ehliyet yönünden reddine karar verilmesinde hukuka aykırılık yoktur.
İstemin Özeti: Ankara 7.İdare Mahkemesinin 17.9.2002 günlü, E:2002/492, K:2002/982 sayılı kararının usul ve yasaya aykırı olduğu ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA Karar veren Danıştay Altıncı Dairesince Tetkik Hakiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra işin gereği görüşüldü:
KARAR: Dava, Ankara, Dikmen Vadisi, 1.Bölge 1/1000 ölçekli uygulama imar planında değişiklik yapılmasına ilişkin 26.9.2001 günlü, 529 sayılı Ankara Büyükşehir Belediye Meclisi kararının ve bu karara yapılan itirazın reddedilmesine ilişkin 15.11.2001 günlü, 610 sayılı belediye meclisi kararının iptali istemiyle açılmış; İdare Mahkemesince, dava konusu planın Çankaya Belediye Başkanının da katılımı ile alınan belediye meclisi kararı ile kabul edildiği ve bu plana yapılan itirazın görüşülmesine ilişkin belediye meclisi toplantısına da Çankaya Belediye Başkanının katıldığı ve bu kişinin kararda karşı oy kullanmadığı anlaşıldığından, 1580 sayılı Yasanın 100. maddesi uyarınca belediye tüzel kişiliğinin temsilcisi sıfatıyla belediyeyi temsile yetkili olan belediye başkanının katılımı ile tesis edilen bu işlemlere karşı belediyenin dava açma ehliyetinin bulunmadığı gerekçesiyle davanın 2577 sayılı Yasanın 15/1-b maddesi uyarınca ehliyet yönünden reddine karar verilmiş, bu karar davacı Çankaya Belediye Başkanlığı tarafından temyiz edilmiştir.
SONUÇ: Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle ehliyet yönünden reddi yolundaki temyize konu Ankara 7.İdare Mahkemesinin 17.9.2002 günlü, E:2002/492, K:2002/982 sayılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49.maddesinin 1.fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisi bulunmadığından, bozma istemi yerinde görülmeyerek anılan mahkeme kararının ONANMASINA, fazla yatırılan 7.530.000.-lira harcın temyiz isteminde bulunana iadesine, dosyanın adı geçen mahkemeye gönderilmesine 11.5.2004 gününde oybirliğiyle karar verildi.