1. Anasayfa
  2. Danıştay 6. Dairesi Kararları

Danıştay 6. Dairesi E: 2003/4191 K: 2005/987 T: 21/02/2005


383 sayılı Kanun Hükmünde Kararnameden sonra yürürlüğe giren 3621 sayılı Kıyı Kanunu uyarınca özel çevre koruma bölgesi içinde bulunan dolgu alanına ilişkin olarak yapılan uygulama imar planının onaylanmasında Bayındırlık ve İskan Bakanlığı’nın yetkili olduğu

İstemin Özeti: Muğla İli, Köyceğiz İlçesi, Ekincik Köyü, Maden İskelesi Mevkii, Köyceğiz Dalyan Özel Çevre Koruma Bölgesi sınırları içerisindeki Yat Yanaşma Yerine ilişkin olarak 3621/3830 sayılı Kıyı Kanunu’nun 7.maddesi uyarınca Bayındırlık ve İskan Bakanlığı tarafından 16.4.2003 günü onaylanan 1/1000 ölçekli Uygulama İmar Planının; alanın özel çevre koruma bölgesi olması nedeniyle 383 sayılı Kanun Hükmünde Kararname uyarınca Özel Çevre Koruma Kurumu Başkanlığının imar planlarının onaylanmasında yetkili olduğu, Bayındırlık ve İskan Bakanlığının bir yetkisinin bulunmadığı ileri sürülerek iptali istenilmektedir.

Savunmanın Özeti: 3621 sayılı Kıyı Kanununun 3.maddesine göre dava konusu bölgede Kıyı Kanununun uygulanmasının gerekeceği, anılan Kanunun 7.maddesi uyarınca onaylanan uygulama imar planında mevzuata aykırılık bulunmadığından, davanın reddine karar verilmesinin gerektiği savunulmaktadır.

Danıştay Tetkik Hakimi Düşüncesi: 3621 sayılı Kıyı Kanununun İstisnalar başlıklı 3.maddesine göre 383 sayılı Kanun Hükmünde Kararname diğer özel kanunlardan sayılacağı için, özel çevre koruma bölgesi sınırları içinde de olsa kıyılarda yer alan ve dolgu alalnlarını da içeren yat yanaşma yerine ilişkin uygulama imar planını 3621 sayılı Yasanın 7.maddesi uyarınca Bayındırlık ve İskan Bakanlığı tarafından onaylanması gerekmekte olup, anılan Yasa hükümlerine uygun olarak davalı Bayındırlık ve İskan Bakanlığınca onaylanan dava konusu uygulama imar planında mevzuata aykırılık bulunmadığından, davanın reddi gerektiği düşünülmektedir.

Danıştay Savcısı Düşüncesi: Dava; Muğla ili, Köyceğiz İlçesi, Ekincik Köyü, Maden İskelesi Mevkii, Koyceğiz Dalyan Özel Çevre Koruma Bölgesi sınırları içerisindeki Yanaşma yerine ilişkin olarak 3621/3830 sayılı Kıyı Kanununun 7. maddesi uyarınca Bayındırlık ve İskan Bakanlığı tarafından 16.4.2003 günü onaylanan 1/1000 ölçekli uygulama imar planının iptali istemiyle açılmıştır.

Dava dosyasının incelenmesinden 3621 sayılı Yasanın 3. maddesinde belirtilen istisnalar kapsamında madde hükmünde sözü edilen diğer Kanunlardan olan 383 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 3621 sayılı Yasaya aykırı olmayan hükümlerinin uygulanabilirliği sözkonusu olacağından, dava konusu Köyceğiz Dalyan Yat Yanaşma Yerine ilişkin uygulama imar planını onaylama yetkisinin 3621 sayılı Yasanın 7. maddesine göre Bayındırlık ve İskan Bakanlığına ait olduğu anlaşıldığından Bayındırlık ve İskan Bakanlığınca onaylanan dava konusu uygulama imar planında yetki yönünden mevzuata aykırılık bulunmamaktadır. Açıklanan nedenlerle davanın reddi gerekeceği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA Karar veren Danıştay Altıncı Dairesince Tetkik Hakiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra işin gereği görüşüldü:

Dava, Muğla İli, Köyceğiz İlçesi, Ekincik Köyü, Maden İskelesi Mevkii, Köyceğiz Dalyan Özel Çevre Koruma Bölgesi sınırları içerisindeki Yat Yanaşma Yerine ilişkin olarak 3621/3830 sayılı Kıyı Kanunu’nun 7.maddesi uyarınca Bayındırlık ve İskan Bakanlığı tarafından 16.4.2003 günü onaylanan 1/1000 ölçekli Uygulama İmar Planının iptali istemiyle açılmıştır.

13.11.1989 günlü, 20341 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan 383 sayılı Özel Çevre Koruma Kurumu Başkanlığı Kurulmasına Dair Kanun Hükmünde Kararnamenin 10.maddesinin (b) bendine göre, özel çevre koruma bölgeleri içinde her ölçekteki yeni plan ve projeyi re’sen onaylama görevinin Özel Çevre Koruma Kurumu Başkanlığına ait olduğu belirtilmiştir.

Daha sonra 17.4.1990 günlü, 20495 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 3621 sayılı Kıyı Kanununun “İstisnalar” başlıklı 3.maddesinde ise: “Askeri yasak bölgeler ve güvenlik bölgelerinde veya ülke güvenliği ile doğrudan ilgili, Türk Silahlı Kuvvetlerine ait harekat ve savunma amaçlı yerlerde (konut ve sosyal tesisler hariç) özel kanun hükümlerine, diğer özel kanunlar uyarınca belirlenmiş veya belirlenecek yerlerde ise özel kanunların bu Kanuna aykırı olmayan hükümlerine uyulur.” hükmü ile aynı Kanunun “Doldurma ve Kurutma Yoluyla Arazi Kazanma ve Bu Araziler Üzerinde Yapılabilecek Yapılar” başlıklı 7.maddesinde:”Kamu yararının gerektirdiği hallerde, uygulama imar planı kararı ile deniz, göl ve akarsularda ekolojik özellikler dikkate alınarak doldurma ve kurutma suretiyle arazi elde edilebilir. Bu gibi yerlerde doldurma veya kurutmayı yapacak ilgili idarenin valiliğe iletilen teklifi, valilik görüşü ile birlikte Bayındırlık ve İskan Bakanlığına gönderilir. Bakanlık, konusuna göre ilgili kuruluşların görüşünü de almak suretiyle teklifi inceler. Uygun bulunması halinde ilgili idare tarafından uygulama imar planı hazırlanır. Bu yerler için yapılacak planlar hakkında İmar Kanunu hükümleri uygulanır. Ancak, bu planlar Bayındırlık ve İskan Bakanlığı tarafından, 2634 sayılı Turizmi Teşvik Kanunu kapsamında kalan alanlardaki planlar ise, anılan Kanunun 7 nci maddesine göre tasdik edilir. Doldurma ve kurutma işlemleri yürürlükteki mevzuat hükümlerine göre yapılır. Bu araziler Devletin hüküm ve tasarrufu altındadır, özel mülkiyet konusu olamaz.” hükmü yer almaktadır.

3621 sayılı Yasanın 3.maddesinde belirtilen istisnalar kapsamında madde hükmünde sözü edilen diğer Kanunlardan olan 383 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 3621 sayılı Yasaya aykırı olmayan hükümlerinin uygulanabilirliği söz konusu olacağından, dava konusu Köyceğiz Dalyan Özel Çevre Koruma Bölgesi sınırları içerisinde kıyıda dolgu alanlarını da kapsayan Yat Yanaşma Yerine ilişkin uygulama imar planını onaylama yetkisinin de 3621 sayılı Yasanın 7.maddesine göre Bayındırlık ve İskan Bakanlığına ait olduğu açıktır.

Bu durumda, 3621 sayılı Yasanın 7.maddesi uyarınca Bayındırlık ve İskan Bakanlığınca onaylanan dava konusu uygulama imar planında yetki yönünden mevzuata aykırılık bulunmamaktadır.

Açıklanan nedenlerle DAVANIN REDDİNE, peşin alınan yargılama giderlerinin davacı üzerinde bırakılmasına 21.2.2005 gününde oybirliğiyle karar verildi.