Tarla ve sebze bahçesi olarak kullanılan taşınmazın 3194 sayılı Yasanın 40. maddesinde belirtilen hususlar kapsamında değerlendirilmesinin olanaklı olmadığı
İstemin Özeti: Eskişehir İdare Mahkemesinin 29.4.2003 günlü, E:2003/440, K:2003/541 sayılı kararının usul ve yasaya aykırı olduğu ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
Danıştay Savcısı Düşüncesi: Mahkeme kararlarının temyiz incelemesi sonucu bozulması halinde, yeniden verilecek kararlara karşı yapılacak temyiz başvurularının bozma esaslarına uyulup uyulmadığı yönünden incelenmesi mümkün olup, temyize konu mahkeme kararının Danıştay bozma kararında öngörülen esaslara göre inceleme yapılarak verildiği anlaşılmıştır. Bu nedenle, temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA Karar veren Danıştay Altıncı Dairesince Tetkik Hakiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra işin gereği görüşüldü:
Dava, Odunpazarı belediye encümeninin 11.1.2001 günlü, 104 sayılı işleminin bahçe duvarının belediye tarafından yapılıp masraflarının %20 fazlasıyla tahsil edilmesine ilişkin bölümünün iptali istemiyle açılmış; İdare Mahkemesince, Danıştay 6. Dairesinin 3.12.2002 günlü, E:2001/6052,K:2002/5732 sayılı bozma kararına uyularak, davacıya ait 6 sayılı parselde bulunan arsanın çevresinde bahçe duvarı olmadığı, bu durumun, umumun sağlık ve selametini ihlal ettiği, şehircilik ve estetik bakımdan çirkin görüntü arzettiği, toz ve dumana neden olduğunun davalı idarece tespit edilmesi üzerine, 3194 sayılı Yasanın 40 ve 41.maddelerine göre bahçe duvarı yapılmasının yasa gereği olduğu, çevre düzenlemesi ve yeşillendirme çalışmaları doğrultusunda 30 gün içinde bahçe duvarının yapılarak beyaz kireçle boyatılması gerektiği hususunun davacıya bildirildiği, verilen süre içinde bahçe duvarının yapılmadığının belirlenmesi üzerine dava konusu işlemle bahçe duvarının belediye tarafından yapılarak masrafın %20 fazlasıyla tahsil edilmesine ve aynı Yasanın 42.maddesi uyarınca da para cezası verilmesine karar verildiği, davacının tarla ve sebze bahçesi olarak kullandığı taşınmazın 3194 sayılı Yasanın 40.maddesinde belirtilen enkaz, birikinti, gürültü ve duman çıkaran tesis, hususi mecra, lağım, çukur, kuyu, mağara ve benzerleri kapsamında değerlendirilmesinin olanaklı olmadığı, bu durumda, tarla ve sebze bahçesi olarak kullanılan taşınmazın 3194 sayılı Yasanın 40.maddesi kapsamında değerlendirilerek davacıya etrafına bahçe duvarı yapılması yükümlülüğünün getirilmesine ilişkin işlemde hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle dava konusu işlemin iptaline karar verilmiş, bu karar davalı idarece temyiz edilmiştir.
Dava konusu işlemin yukarıda özetlenen gerekçeyle iptali yolundaki temyize konu Eskişehir İdare Mahkemesinin 29.4.2003 günlü, E: 2003/440, K: 2003/541 sayılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49.maddesinin 1.fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisi bulunmadığından, bozma istemi yerinde görülmeyerek anılan mahkeme kararının ONANMASINA, fazla yatırılan 11.970..000.-lira harcın temyiz isteminde bulunana iadesine, dosyanın adı geçen mahkemeye gönderilmesine 9.2.2005 gününde oybirliğiyle karar verildi.