Asıl olan beldenin planlı gelişimi olduğundan planlama sürecinin başlamasından ve planların hazırlanmasından sonra anılan planın kabul edilmemesine ilişkin belediye meclisi kararmın bozulmasına ilişkin il idare kurulu kararında hukuka aykırılık bulunmaması nedeniyle dava konusu işlemin iptaline ilişkin mahkeme kararında isabet olmadığı hakkında.
Temyiz İsteminde Bulunan: Trabzon Valiliği Karşı Tarafİstemin Özeti: Trabzon İdare Mahkemesinin 30.5.2003 günlü, E: 2003/180, K: 2003/488 sayılı kararının usul ve yasaya aykırı olduğu ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti: Temyiz edilen kararda bozma nedenlerinden hiçbiri bulunmadığından, usul ve kanuna uygun olan kararın onanması gerektiği savunulmaktadır.
Danıştay Tetkik Hakimi E. Emel Çelik’in Düşüncesi: Temyiz isteminin reddi ile mahkeme kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı H. Hüseyin Tok’un Düşüncesi: İdare ve vergi mahkemelerince verilen kararların temyizen incelenerek bozulabilmesi için, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49 uncu maddesinin birinci fıkrasında belirtilen nedenlerin bulunması gerekmektedir.
Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, söz konusu maddede yazılı nedenlerden hiçbirisine uymadığından, istemin reddi ile temyiz edilen Mahkeme kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA Karar veren Danıştay 6. Dairesisince Tetkik Hakiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra işin gereği görüşüldü:
Dava, İmar planının reddine ilişkin 7.1.2003 günlü, 1 sayılı Şinik Belediye Meclisi kararının 1580 sayılı Belediye Kanununun 73.maddesi uyarınca bozulmasına ilişkin 28.1.2003 günlü, 87 sayılı il idare kurulu kararının iptali istemiyle açılmış, İdare Mahkemesince; İller Bankası aracılığıyla yaptırılan imar planlarının,Şinik Belediye Meclisince, beldenin ekonomik ve sosyal açıdan gelişme göstermediği, aksine nüfus artışında gerileme olduğu ve imar planlarının uygulanabilmesi için belediyenin yeterli teknik personelinin olmadığı yönündeki haklı sebeplere bağlı olarak kabul edilmediği, ancak bu hususlar irdelenmeksizin sadace masraf yapıldığından bahisle belediye meclisi kararını bozan dava konusu il idare kurulu kararının hukuka aykırı olduğu gerekçesiyle iptaline karar verilmiş, bu karar davalı idare tarafından temyiz edilmiştir.
3194 sayılı İmar Kanununun 7.maddesi uyarınca, son nüfus sayımında nüfusu 10.000’i aşmayan yerleşmelerde, imar planı yapılmasının gerekli olup olmadığına belediye meclisince karar verileceği hükme bağlanmış ise de, asıl olan beldenin planlı gelişiminin sağlanmasıdır.
Olayda, beldenin imar planlarının hazırlanması için İller Bankasına yetki verilmiş, bu yetki uyarınca planlar hazırlanmıştır. Planlama sürecinin başlamasından sonra gelinen aşamada planın kabul edilmemesinde kamu yararı bulunmamaktadır.
Bu durumda, imar planlarının reddine ve İller Bankasına verıieı yetkinin iptaline ilişkin belediye meclisi kararının bozulmasına ilişkin dava konusu işlemde hukuka aykırılık olmadığından aksi yöndeki mahkeme kararında isabet görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle, temyize konu Trabzon İdare Mahkemesinin 30.5.2003 günlü, E: 2003/180, K: 2003/488 sayılı kararının BOZULMASINA, dosyanın adı geçen mahkemeye gönderilmesine 12.4.2005 gününde oybirliğiyle karar verildi.