Mevcut köy yerleşik alan sınırının 630 metre dışında plan parselin bulunduğu kesimde köy yerleşik alanı belirlemesinin mevzuata uygun olarak tesbit edildiği anlaşıldığından davanın reddine karar verilmesinde hukuka aykırılık bulunmadığı
İstemin Özeti: İzmir 1. İdare Mahkemesinin 24.9.2003 günlü, E: 2002/1171, K:2003/987 sayılı kararının usul ve yasaya aykırı olduğu ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
Danıştay Savcısı Sefer Yıldırım’ın Düşüncesi: İdare ve vergi mahkemelerince verilen kararların temyizen incelenerek bozulabilmesi için, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49 uncu maddesinin birinci fıkrasında belirtilen nedenlerin bulunması gerekmektedir.
Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, söz konusu maddede yazılı nedenlerden hiçbirisine uymadığından, istemin reddi ile temyiz edilen Mahkeme kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA Karar veren Danıştay Altıncı Dairesince Tetkik Hakiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra işin gereği görüşüldü:
Dava, İzmir İli, Bornova İlçesi, Yaka Köyü’nün yerleşik alanının belirlenmesine ilişkin 16.12.1999 günlü, 244 sayılı il idare kurulu kararının iptali istemiyle açılmış, İdare Mahkemesince; mahallinde yaptırılan keşif ve bilirkişi incelemesi sonucu düzenlenen rapor ile dosyadaki bilgi ve belgelerin birlikte değerlendirilmesinden, davacı kooperatife ait ? ada, ? sayılı parselde bulunan 10 adet binanın 1/3000 ölçekli haritada görüldüğü gibi köy ortak yapılarının ve köyde mevcut eski yapıların toplu olarak bulunduğu alana uzak mesafede olduğu, köy yerleşik alan sınırının 630 metre dışında bulunan parselin bulunduğu kesimde köy yerleşik alanı belirlemesinin mevzuata uygun olarak tesbit edildiği sonucuna varıldığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, bu karar davacı kooperatif vekilince temyiz edilmiştir.
Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle reddi yolundaki temyize konu İzmir 1. İdare Mahkemesinin 24.9.2003 günlü, E: 2002/1171, K: 2003/987 sayılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49.maddesinin 1.fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisi bulunmadığından, bozma istemi yerinde görülmeyerek anılan mahkeme kararının ONANMASINA, fazla yatırılan 11,97 YTL (11.970.000.-lira) harcın temyiz isteminde bulunana iadesine, dosyanın adı geçen mahkemeye gönderilmesine 16.11.2005 gününde oybirliğiyle karar verildi.