1. Anasayfa
  2. Danıştay 6. Dairesi Kararları

Danıştay 6. Dairesi E: 2004/124 K: 2005/5760


Aynı bağımsız bölüm içinde kalmak şartı ile bölme duvarlarının kaldırılması ruhsata tabi olmadığından iki ayrı bağımsız bölüm arasındaki duvarın kaldırılmasının ruhsata tabi olduğu hakkında.

İstemin Özeti: Ankara 5. İdare Mahkemesinin 23.6.2003 günlü, E: 2002/1273, K: 2003/852 sayılı kararının usul ve yasaya aykırı olduğu ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.

Danıştay Tetkik Hakimi Elif Emel Çelik’in Düşüncesi: Ankara Büyükşehir Belediyesi İmar Yönetmeliğine göre iki bağımsız bölüm arasındaki duvarın kaldırılması ruhsata tabi olmayan basit tamir ve tadilat niteliğinde olmadığından tesis edilen işlemde hukuka aykırılık bulunmamaktadır.

Bu durumda, dava konusu işlemin iptaline ilişkin mahkeme kararının bozulması gerektiği düşünülmektedir.

Danıştay Savcısı İbrahim Erdoğdu’nun Düşüncesi: İdare ve vergi mahkemelerince verilen kararların temyizen incelenerek bozulabilmesi için, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49 uncu maddesinin birinci fıkrasında belirtilen nedenlerin bulunması gerekmektedir.

Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, söz konusu maddede yazılı nedenlerden hiçbirisine uymadığından, istemin reddi ile temyiz edilen Mahkeme kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA Karar veren Danıştay Altıncı Dairesince Tetkik Hakiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra işin gereği görüşüldü:

Dava, Ankara İli, Yenimahalle İlçesi, … ada, … sayılı parseldeki yapının 9 ve 12 numaralı bağımsız bölümlerde bulunan salonların arasındaki duvarın kaldırılarak tek bağımsız bölüm haline getirildiğinin tesbiti üzerine 3194 sayılı Yasanın 32. maddesi uyarınca tesis edilen yapının eski hale getirilmesine ve aynı Yasanın 42. maddesi uyarınca para cezası verilmesine ilişkin … günlü, … sayılı belediye encümeni kararının iptali istemiyle açılmış, İdare Mahkemesince; mahallinde yaptırılan keşif ve bilirkişi incelemesi sonucu düzenlenen rapor ile dosyadaki bilgi ve belgelerin birlikte değerlendirilmesinden, Ankara Büyükşehir Belediyesi İmar Yönetmeliğinin 86. maddesi uyarınca 9 ve 12 numaralı bağımsız bölümler arasındaki salon duvarının kaldırılmasının ruhsata tabi olmayan basit tamir ve tadilat kapsamında olduğu, 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanununun 19/2 maddesi uyarınca bağımsız bölümleri ayıran duvarın taşıyıcı olmaması ve yapının statiğine zarar vermemesi nedeniyle bitişik bağımsız bölüm maliklerinin rızasıyla kaldırılabileceği, diğer kat maliklerinin rızasına tabi olmadığı sonucuna varıldığı gerekçesiyle dava konusu işlemin iptaline karar verilmiş, bu karar davalı idare vekilince temyiz edilmiştir.

Olay tarihinde yürürlükte olan, Ankara Büyükşehir Belediyesi İmar Yönetmeliğinin 86. maddesinde, “Basit tamir ve tadiller ile bahçe tanzimleri, derinliği bir metreyi geçmeyen havuzlar, korkuluk, paratoner, pergole, kameriye ve benzerlerinin yapılması, bu yönetmelikteki ve 634 sayılı Kanundaki hükümlere aykırı olmamak, aynı bağımsız bölüm içinde kalmak, kullanım amacını ve taşıyıcı unsurları değiştirmemek şartı ile bölme duvarlarının mesul fen elemanları nezaretinde kaldırılması, gerek bunların gerekse bahçe duvarı, duvar kaplaması, baca, saçak ve benzeri elemanların tamirleri ruhsata tabi değildir. ” hükmü yer almıştır.

Anılan hüküm uyarınca, ancak aynı bağımsız bölüm içinde kalmak şartı ile bölme duvarlarının kaldırılması ruhsata tabi olmadığından, olayda iki ayrı bağımsız bölüm arasında kalan duvarın kaldırıldığının sabit olması karşısında anılan tadilatın ruhsata tabi olduğu açıktır.

Bu durumda, iki bağımsız bölüm arasında kalan duvarın basit tamir ve tadilat kapsamında olduğu ve ruhsata tabi olmadığı gerekçesiyle dava konusu işlemin iptaline karar verilmesine ilişkin mahkeme kararında isabet bulunmamaktadır.

Açıklanan nedenlerle, temyize konu Ankara 5. İdare Mahkemesinin 23.6.2003 günlü, E: 2002/1273, K: 2003/852 sayılı kararının bozulmasına, 16,09 YTL karar harcı ile fazla yatırılan 28,06 YTL harcın temyiz isteminde bulunana iadesine, dosyanın adı geçen mahkemeye gönderilmesine 23.11.2005 gününde oybirliğiyle karar verildi.