Binada teknik standartlara uygun olmayan ve yetersiz malzeme kullanıldığı ve temelinin zemin yapısına göre atılmadığının belirtildiği anlaşıldığından, yapının taşıyıcı sisteminin yetersiz ve kötü inşa edilmesinin tamamen davacı kooperatifin kusuru olduğu, yapı ruhsatı verildiği tarihte de binanın kaba inşaatının bitmiş olduğu hususları dikkate alındığında idari faaliyet ile zarar arasında nedensellik bağının bulunmadığı, bu itibarla davalı idare tarafından tazmini gereken bir zararın da söz konusu olmadığı gerekçesiyle tazminat isteminin reddine karar verilmesi gerektiği hakkında.
İstemin Özeti: Antalya 1. İdare Mahkemesinin 10.6.2003 günlü, E:2002/888, K:2003/777 sayılı kararının usul ve yasaya aykırı olduğu ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
Danıştay Tetkik Hakimi Düşüncesi: Temyiz isteminin reddi ile mahkeme kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı Düşüncesi: İdare ve vergi mahkemelerince verilen kararların temyizen incelenerek bozulabilmesi için, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49 uncu maddesinin birinci fıkrasında belirtilen nedenlerin bulunması gerekmektedir. Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, söz konusu maddede yazılı nedenlerden hiçbirisine uymadığından, istemin reddi ile temyiz edilen Mahkeme kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA Karar veren Danıştay Altıncı Dairesince Tetkik Hakiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra işin gereği görüşüldü:
Dava, Antalya, Alanya İlçesi, … Beldesi, … Mahalle, … Mevkii, 17.01. C pafta, 161 ada, 1 parsel sayılı taşınmaz üzerinde bulunan binanın çökmesinden dolayı uğranıldığı ileri sürülen 59.821.000.000 TL. zararın binanın yıkılma tarihi olan 4.2.2001 gününden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte tazminine karar verilmesi istemiyle açılmış, İdare Mahkemesince, dosyanın incelenmesinden, söz konusu inşaatın yapımına ruhsat alınmadan başlanıldığı, zemin +5 katlı olarak yapının tamamlandığının 3.11.1999 günlü tutanak ile tespit edildiği, 2.12.1999 günlü, 383 sayılı belediye encümeni kararı ile söz konusu yapımın yıkımına karar verildiği, bu inşaat için 22.12.2000 gününde yapı ruhsatı alındığı; ancak binanın 4.2.2001 gününde çöktüğü, Alanya Cumhuriyet Savcılığınca yaptırılan bilirkişi incelemesi sonucu düzenlenen raporda da, binada teknik standartlara uygun olmayan ve yetersiz malzeme kullanıldığı ve temelinin zemin yapısına göre atılmadığının belirtildiği anlaşıldığından, yapının taşıyıcı sisteminin yetersiz ve kötü inşa edilmesinin tamamen davacı kooperatifin kusuru olduğu, yapı ruhsatı verildiği tarihte de binanın kaba inşaatının bitmiş olduğu hususları dikkate alındığında idari faaliyet ile zarar arasında nedensellik bağının bulunmadığı, bu itibarla davalı idare tarafından tazmini gereken bir zararın da söz konusu olmadığı gerekçesiyle tazminat isteminin reddine karar verilmiş, bu karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle reddi yolundaki temyize konu Antalya 1. İdare Mahkemesinin 10.6.2003 günlü, E:2002/888, K:2003/777 sayılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49.maddesinin 1.fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisi bulunmadığından, bozma istemi yerinde görülmeyerek anılan mahkeme kararının onanmasına, fazla yatırılan 11,97 YTL harcın temyiz isteminde bulunana iadesine, dosyanın adı geçen mahkemeye gönderilmesine 21.4.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.
Bir yanıt bırakın
Yorum yapabilmek için oturum açmalısınız.