Parselasyon işleminin iptali istemiyle açılan davada, mahkemece düzenleme sınırları içindeki kadastral parsellerde hissedar olan imar parsellerine dönüştürülerek adlarına tahsis yapılan belediye başkanı ve encümen üyesinin 1580 sayılı Belediye Kanunu’nun 80. maddesine göre belediye encümeni görüşmelerine katılmaları mümkün olmadığı.
İstemin Özeti: Samsun İdare Mahkemesinin 30.3.2004 günlü, E:2004/224, K:2004/397 sayılı kararının usul ve yasaya aykırı olduğu ileri sürülerek bozulması istenilmektedir
Danıştay Savcısı Düşüncesi: İdare ve vergi mahkemelerince verilen kararların temyizen incelenerek bozulabilmesi için, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49 uncu maddesinin birinci fıkrasında belirtilen nedenlerin bulunması gerekmektedir. Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, söz konusu maddede yazılı nedenlerden hiçbirisine uymadığından, istemin reddi ile temyiz edilen Mahkeme kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA Karar veren Danıştay Altıncı Dairesince Tetkik Hakiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra işin gereği görüşüldü:
Dava, Samsun, Derecik Köyü, Köyaltı mevkii, ? pafta, ? parsel sayılı taşınmazı da kapsayan alanda 3194 sayılı İmar Kanunu’nun 18. ve 2981/3290 sayılı Yasanın Ek-1. maddeleri uyarınca parselasyon yapılmasına ilişkin belediye encümeninin 26.10.2000 günlü, 151 sayılı ve bu karara karşı yapılan itirazın reddine ilişkin 21.12.2000 günlü, 183 sayılı kararlarının iptali yolundaki Mahkemenin 10.9.2001 günlü, E:2001/155, K:2001/949 sayılı kararının uygulanmadığından dolayı uğranıldığı öne sürülen 5.000.000.000.-TL manevi zararın tazmini istemiyle açılmış; İdare Mahkemesince, Danıştay Altıncı Dairesinin 26.05.2003 günlü, E:2003/1164, K:2003/3273 sayılı bozma kararına uyularak dosyanını incelenmesinden, Mahkemenin 2001/155 esasına kayıtla açılan davada, dava konusu parselasyon işlemi yapılmasına ilişkin belediye encümen kararlarının, düzenleme sınırları içindeki kadastral parsellerde hissedar olan ve imar parsellerine dünüştürülerek adlarına tahsis yapılan belediye başkanı ve encümen üyesi Kadir Meriç’in 1580 sayılı Belediye Kanunu’nun 80 maddesine göre uyuşmazlık konusu encümen görüşmelerine katılmaları mümkün olmadığı halde bu görüşmelere katılmaları suretiyle tesis edildiği gerekçesiyle 3.7.2001 günlü kararla yürütmesi durdurularak 10.9.2001 günlü, 2001/949 sayılı kararla iptaline karar verildiği, davalı idare tarafından Samsun 3.Tapu Bölge Müdürlüğü’ne gönderilen 18.9.2001 günlü, 1572 sayılı yazıda, yürütmenin durdurulması kararından bahisle 3. kişilerin hak kaybının önlenebilmesi için kararın kesinleşmesine ve yeni bir uygulama yapılıncaya kadar 23.5.2001 günlü, 2400 yevmiye ile tescil edilen imar parsellerine ait kütüklerin beyanlar hanesine belirtme yapılmasının istenildiği, Mahkeme kararının nasıl uygulanacağı konusunda davalı idare tarafından görüşüne başvurulan İçişleri Bakanlığı Hukuk Müşavirliğince, konunun belediye meclisinde ele alınması ve belediye meclisinin 1580 sayılı Yasanın 66. ve 80. maddeleri kapsamına giren üyeleri dışında toplanarak sorunun çözümlenmesinin uygun olacağı görüşünün belirtildiği ancak, on üyeden oluşan belediye meclisinde uygulama alanında yedi üyesinin taşınmazlarının bulunması nedeniyle yeterli çoğunluğun sağlanamadığından konunun belediye meclisinde görüşülemediği, uygulama kapsamında taşınmazları bulunan üyeler dışında yeni üyeler ile teşekkül ettirildiği belirtilen belediye encümeninin 29.11.2001 günlü, 2001/209 sayılı kararı ile parselasyon işleminin iptal edilerek yeni karar alındığı, karar verebilecek yetkili organın oluşması üzerine 29.11.2001 günü Mahkeme kararının uygulandığı, bu durumda, tazminat talebinin Mahkemenin iptal kararının süresi içerisinde uygulanmadığının kabulüne olanak bulunmadığının anlaşıldığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş; bu karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle reddi yolundaki temyize konu Samsun İdare Mahkemesinin 30.3.2004 günlü, E:2004/224, K:2004/397 sayılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49.maddesinin 1.fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisi bulunmadığından, bozma istemi yerinde görülmeyerek anılan mahkeme kararının ONANMASINA, fazla yatırılan 15,30 YTL harcın temyiz isteminde bulunana iadesine, dosyanın adı geçen mahkemeye gönderilmesine 13.3.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.