Sehven de olsa, davalı idarece verilen ruhsat ve eki projesine uygun olarak inşa edilen yapının, imar mevzuatı ve plana uygun hale getirilmesi yolunda işlem tesis edilebileceği, ancak imar para cezası verilmesinin hukuka aykırı olduğu hakkında.
İstemin Özeti: Manisa İdare Mahkemesinin 18.02.2005 günlü, E:2004/854, K:2005/125 sayılı kararının usul ve yasaya aykırı olduğu ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
Danıştay Tetkik Hakimi Mehmet Sıtkı Çelik’in Düşüncesi: Temyiz isteminin reddi ile mahkeme kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı Gülen Aydınoğlu’nun Düşüncesi: İdare ve vergi mahkemelerince verilen kararların temyizen incelenerek bozulabilmesi için, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49 uncu maddesinin birinci fıkrasında belirtilen nedenlerin bulunması gerekmektedir.
Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, söz konusu maddede yazılı nedenlerden hiçbirisine uymadığından, istemin reddi ile temyiz edilen Mahkeme kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA Karar veren Danıştay Altıncı Dairesince Tetkik Hakiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra işin gereği görüşüldü:
Dava, Manisa, Akmescit Mahallesi, 831 ada, 152 parsel sayılı taşınmazda ruhsata aykırı olarak inşa edilen yapının aykırı kısımlarının 3194 sayılı Yasanın 32. maddesi uyarınca yıktırılmasına ve aynı Yasanın 42. maddesi uyarınca para cezası verilmesine ilişkin 29/.6/2004 günlü, 942 sayılı belediye encümeni kararının iptali istemiyle açılmış; İdare Mahkemesince, dosyanın incelenmesinden, uyuşmazlık konusu inşaata ait projenin onaylanarak 16.03.2001 gününde yapı ruhsatının verildiği, 30.01.2002 tarihinde tebliğ edilen yazıyla, projenin sehven onaylandığı, balkon yanaşma mesafesinde 2 metre çekme yapılması gerektiğinin bildirildiği ve 12.03.2002 günlü yapı tatil tutanağıyla, balkon yanaşma mesafesi ihlal edilmek suretiyle 6 katlı kabası bitmiş inşaatın yapıldığının tespit edilmesi üzerine dava konusu işlemin tesis edildiği, öte yandan inşaatın komşu parsel sahibi tarafından çekme mesafesini ihlal eden kısımların yıktırılması istemiyle açtığı davada Manisa Asliye 1. Hukuk Mahkemesince, 26.12.2003 günlü, E:2002/638, K:2002/1083 sayılı kararıyla anılan aykırılıkların kal’ine karar verildiğinin anlaşıldığı, bu duruma göre tesis edilen dava konusu işlemin yıkıma ilişkin kısmında hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle bu kısma yönelik davanın reddine; uyuşmazlığın para cezasına ilişkin kısmına gelince; davalı idarece sehven de olsa verilen ruhsat ve eki projesine uygun olarak inşa edilen yapının balkon kısımlarının imar mevzuatına aykırı yapıldığından bahisle para cezası verilmesinin hukuka aykırı olduğu gerekçesiyle iptaline karar verilmiş, bu karar taraflarca temyiz edilmiştir.
Yukarıda özetlenen gerekçeyle dava konusu işlemin kısmen iptali, kısmen davanın reddi yolundaki temyize konu Manisa İdare Mahkemesinin 18/02/2005 günlü, E:2004/854, K:2005/125 sayılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49.maddesinin 1.fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisi bulunmadığından, bozma istemi yerinde görülmeyerek anılan mahkeme kararının ONANMASINA, fazla yatırılan 17,00 YTL harcın temyiz isteminde bulunanlara iadesine, dosyanın adı geçen mahkemeye gönderilmesine 17.09.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.