Bir kamu tüzel kişisinin ya da kurumunun elinde bulundurduğu taşınmaz mala, kaynak ya da yararlanma hakkına, bir başka kamu tüzel kişisi ya da kurumu tarafından ihtiyaç duyulması halinde, 2942 sayılı Kanunun 30. maddesi hükümlerine göre uygulama yapılması gerektiği.
TEK Meram Elektrik Dağıtım Müessesesi Müdürlüğü tarafından çalıştırılan Ermenek Hidro Elektrik Santralının su ihtiyacını karşılayan Maraspoli Mağarasından çıkan suyun, santrale gelen kısmının kesilmesine ilişkin Belediye Encümeni kararının iptali istemiyle açılan davada İdare Mahkemesi, yerinde yaptırılan bilirkişi incelemesi sonucunda düzenlenen rapora dayanarak iptal kararını vermiştir. Davalı idarenin temyiz istemi üzerine Danıştay Sekizinci Dairesi, İdare Mahkemesinin iptal kararını bozmuş ise de; Mahkeme, bozma kararına uymayarak iptal kararında ısrar etmiştir. Davalı Belediye Başkanlığı bu kez, ısrar kararının temyizen incelenerek bozulmasını istemektedir.
Dava dosyasının incelenmesinden, 1934 yılında kurulan Ermenek Hidro Elektrik Santralinin su ihtiyacının Maraspoli Mağarasından çıkan sudan karşılandığı, Santralin uzun yıllar Ermenek Belediyesince işletildiği, 2705 sayılı Kanunun geçici 1.maddesinin (b) bendi hükmü uyarınca 1984 yılında Türkiye Elektrik Kurumuna devredildiği ve 15.11.1984 tarihinden itibaren de TEK Meram Elektrik Dağıtım Müessesesi Müdürlüğünce bakım ve onarımının yapılarak işletildiği anlaşılmaktadır.
Uyuşmazlık ise, hem santralin hem de Ermenek İlçesinin su ihtiyacını karşılayan Maraspoli Mağarasından çıkan suyun, Santralin TEK’e devrinden sonra paylaşımı ile ilgili olup; Santralin tam yüklü çalışması halinde kentin içme ve kullanma suyu ihtiyacının karşılanmadığı gerekçesiyle Ermenek Belediye Encümenince, “… Maraspoli Mağarasından çıkan sudan santral için TEK’e su verilmemesine ve suyun belediyece kesilmesine …” ilişkin kararın verilmesiyle somutlaşmıştır.
2705 sayılı Kanunun Geçici 1.maddesinin (b) bendi “İl merkezleri dışındaki enterkonnekte sisteme bağlı olan belediye ve köylerle bunların birliklerinin ve elektrik hizmeti için kurulmuş diğer birliklerin mal varlıklarından elektrik hizmetleri ile ilgili bölümleri, bu hizmetlere ilişkin hak ve borçları … Türkiye Elektrik Kurumuna devredilir…” hükmünü taşımakta olup; santral bu hüküm uyarınca TEK’e devredilmiştir. Ancak devirden sonra yukarıda da açıklandığı üzere Belediyenin suya ihtiyaç duyması nedeniyle bir başka kamu idaresi olan TEK ile arasında uyuşmazlık doğmuştur.
2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 30.maddesi, bir kamu tüzel kişisinin ya da kurumunun elinde bulundurduğu taşınmaz mal, kaynak ya da yararlanma hakkının bir başka kamu tüzel kişisi ya da kurumu tarafından ihtiyacı olduğu gerekçesiyle kamulaştırılamıyacağı; buna ihtiyaç duyan idarenin, mal, kaynak ya da yararlanma hakkını elinde bulunduran idareye yazılı olarak başvurarak devralmak için istekte bulunacağı, her iki idare arasında anlaşma sağlanamaz ise, uyuşmazlığın, istekte bulunan idarenin başvurusu üzerine Danıştay’ın ilgili idari dairesinde incelenerek karara bağlanacağını, hüküm altına almaktadır.
Bakılan uyuşmazlık ta, Ermenek Hidro Elektrik Santralini devralan TEK in kullanımında bulunan suya ihtiyacı olduğunu ileri süren Ermenek Belediyesinin, ancak 2942 sayılı Kanunun 30.maddesinde öngörülen prosedürü işletmek yetkisi mevcut olup; Davalı belediyenin, davacı kurumun yararlandığı suyu, belediye encümeni kararıyla kesmek ya da santrala su vermemek gibi bir yetkisi bulunmamaktadır.
Bu durumda, Ermenek Belediye Encümeni işlemine karşı açılan davada, mahkemece bu yasal durum dikkate alınarak işlemin iptaline karar verilmesi gerekirken; işin esasına girmek suretiyle bilirkişi incelemesi yapılarak, suya ihtiyaç durumunun belirlenmesi ve bunun sonucuna göre karar verilmesi, mevzuata uygun görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle, davalı idarenin temyiz isteminin kabulüne ve İdare Mahkemesi kararının bozulmasına ve dosyanın anılan mahkemeye gönderilmesine karar verildi.
KARŞI OY: İdare Mahkemesi Belediye Encümeni işleminin iptaline ilişkin kararında ısrar etmektedir. 2942 sayılı Kanunun 30.maddesi karşısında, Belediye Encümeninin bu yolda bir işlem tesis etme yetkisi bulunmamaktadır. Hal böyle olunca da, Belediye Encümeni Kararının iptali gerektiği kuşkusuzdur.
Israr Kararını temyizen inceleyen İdari Dava Daireleri Genel Kurulu, mahkemenin iptal kararının gerekçesini uygun görmemiştir. Bu durumda, sonuç itibariyle doğru olan mahkeme kararına karşı, davalı idarenin temyiz isteminin reddi ve kararın, gerekçeli olarak onanması gerekmektedir. Açıklanan nedenlerle, teiyiz istemin kabulü ve mahkeme kararının bozulması yolunda verilen karara katılmıyoruz.