İhyasına karar verilen taşınmazın değeri üzerinden nispi karar ilam harcının hüküm altına alınması gerekirken “maktu harca” hükmedilmesi doğru olmadığı gibi taşınmazın değeri üzerinden davacı taraf lehine “maktu vekalet ücreti” yerine “nispi avukatlık ücretine” karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi ve dava kabul edildiği halde davalı Belediyeler lehine avukatlık ücreti taktir edilmesi de yerinde değildir.
Dava, imar parsellerin iptaliyle eski parselin geometrik ve mülkiyet durumuna ihyası olmadığı takdirde tazminat isteğine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden; çekişme konusu taşınmazın öncesinde tescilsiz alandan ihdasen Hazine adına tescil edildiği ve S. Belediyesince başka bir çok parselle birlikte 37-I nolu imar düzenlemesine tabi tutulduğu, bu imar uygulamasının idari yargı yerinde iptal edilmesi üzerine bilahare davalı A.Büyükşehir Belediyesi tarafından yapılan 37-II. etap imar düzenlemesinin de idari yargı yerinde iptal edildiği, parsellerden bazılarının yargılama sırasında yeni kurulan Çukurova Belediyesi sınırları içinde kalması üzerine anılan Belediyenin de davaya dâhil edildiği görülmektedir.
Davacı Hazine, eldeki davada çekişmeli taşınmazın kayıtlarının dayanaksız hale geldiği belirterek imar öncesi duruma dönülmesini ve ihdasen oluşan parselin yeniden adına tescilini, olmadığı taktirde zararın tazminini istemiştir.
Mahkemece, sicil kayıtlarının illetini teşkil eden idari işlemin idari yargı yerinde iptal edilerek kayıtların dayanaksız hale geldiği ve sicil kaydının yolsuz tescil durumuna düştüğü belirlenmek ve benimsenmek suretiyledavalı Seyhan Belediye yönünden hüküm kurulmasına yer olmadığına, diğer davalılar yönünden ise bilirkişi rapor ve krokisinde gösterildiği üzere eski hale ihya davasının kabulüne karar verilmiş olmasında kural olarak bir isabetsizlik bulunmamaktadır.
Davalı Adana Büyükşehir Belediyesi ve dahili davalı Çukurova Belediye Başkanlığının tüm, davacı Hazinenin sair temyiz itirazları yerinde değildir. Reddine.
Ne var ki, mahkemece imar parseli hakkında imarla oluşan sicil kaydının iptaline karar verilmeksizin eski hale ihya kararı verilmiş olması doğru olmadığı gibi, ihyasına karar verilen 5412 (1245) sayılı kök parselin kapsamında kaldığı anlaşılan ve imar planında “yol alanında” kalan kısmın, imar işleminin idari yargıda iptal edilmesiyle, bu işlemin kapsadığı tüm uygulamaların iptal edilmiş sayılacağı gözetilmeksizin, taşınmazın kısmen terkinine karar verilmesi de isabetsizdir.
Öte yandan; ihyasına karar verilen taşınmazın değeri üzerinden nispi karar ilam harcının hüküm altına alınması gerekirken “maktu harca” hükmedilmesi doğru olmadığı gibi taşınmazın değeri üzerinden davacı taraf lehine “maktu vekalet ücreti” yerine “nispi avukatlık ücretine” karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi ve dava kabul edildiği halde davalı Belediyeler lehine avukatlık ücreti taktir edilmesi de yerinde değildir.