1. Anasayfa
  2. Yargıtay 12. Hukuk Dairesi

Yargıtay 12. Hukuk Dairesi E: 2004/6244 K: 2004/10883 T: 30.04.2004


Cezaevi harcı 2548 Sayılı Yasanın 1. maddesinin 2.fıkrası gereğince borçluya yükletilemez. Bu harcın yükümlüsü alacaklıdır. Yukarıdaki ilkeler ve Yasa hükümleri gözönünde bulundurularak iflas idaresinden paranın alacaklıya ödenmesi sırasında bundan tahsil harcı düşülemez. Bu paranın alacaklıya ödenmesi gerekir.

4603 Sayılı Yasa ile T.Halk Bankası Çağdaş Bankacılığın ve Uluslararası rekabetin gereklerine göre çalışmasını ve özelleştirmeye hazırlanmasını sağlayacak şekilde yeniden yapılanmaya tabii tutulmuştur.

4684 Sayılı Yasanın geçici 4. maddesinin 2.fıkrasında ise yeniden yapılandırma sürece içerisinde bankalarca kredi alacaklarının tahsili amacıyla açılmış veya açılacak dava ve takipler sonuçlandırılıncaya kadar 492 Sayılı Harçlar Kanunu´nun 2, 23 ve 29. maddelerinin ve 2548 sayılı Kanun gereğince harç alınmasına ilişkin hükümlerin uygulanmayacağı belirlenmiştir.

Dairemizin süreklilik kazanan içtihatlarında da açıklandığı üzere Medeni Usul Hukukunda olduğu gibi İcra Hukukunda da harç ve giderler sonuçta haksız çıkan tarafa yükletilir. Nitekim 492 Sayılı Harçlar Kanununda tahsil harcının tahsil olunan paradan alınacağı belirtilmiştir. İİK.nun 15. maddesine göre de; Kanunda hilafı yazılı değilse bütün harç ve masraflar borçluya ait olup neticede ayrıca hüküm ve takibe hacet kalmaksızın tahsil olunur. Sadece cezaevi harcı 2548 Sayılı Yasanın 1. maddesinin 2.fıkrası gereğince borçluya yükletilemez. Bu harcın yükümlüsü alacaklıdır. Yukarıdaki ilkeler ve Yasa hükümleri gözönünde bulundurularak iflas idaresinden paranın alacaklıya ödenmesi sırasında bundan tahsil harcı düşülemez. Bu paranın alacaklıya ödenmesi gerekir. Ancak tahsil harcı mükellefi borçlu olduğundan İİK.nun 15. maddesi gereğince ayrıca hüküm ve ayrı bir takibe gerek kalmaksızın yapılan takipte tahsil harcı yönünden muhtıra çıkarılmak suretiyle borçluya yönelinmesi gerekir. O halde şikayetin kabulü yerine reddi isabetsizdir.

SONUÇ : Alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK. 366 ve HUMK.nun 428. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 30.04.2004 gününde oybirliğiyle karar verildi.