1. Anasayfa
  2. Yargıtay 14. Hukuk Dairesi

Yargıtay 14. Hukuk Dairesi E: 2002/5084 K: 2002/198 T:21.01.2003


Belediye tarafından 2886 SK’mın 35/a maddesi uyarınca davalıya satılıp tescil edilen nizalı taşınmazın aslında davacının murisinin tapu tahsis belgeli mülkü olduğundan bahisle açılan tapu iptali ve tescil davasında, nizalı parselin tapu kaydının dayanağını oluşturan idari işlemin iptal edildiği anlaşıldığına göre; davalı adına yapılan tescil işleminin artık yolsuz tescil niteliğinde kaldığını kabul etmek gerekir.

Devacılar vekili Tarafımdan, davalı aleyhine 5.6.1998 gününde verilen dilekçe ile tapu iptali ve tescil istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın reddine dair verilen 7.3.2002 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacılar vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

Davacılar, Adana Belediyesine ait 43 parsel sayılı taşınmazın 263 metrekarelik kesiminin miras bırakanları Duran adına tahsis edildiğini, ancak bu yerde yapılan imar ıslah uygulaması sonucu miras bırakanlarına tahsis edilen ve 9098 Ada 3 parsel numarasını alan taşınmazın Belediye tarafından 2886 sayılı Devlet ihale Kanununun 35/a maddesi gereğince davalıya satıldığını, idare Mahkemesine satışın iptali istemiyle dava açtıklarını ileri sürerek tapu iptali ve tescil istemişlerdir. Mahkemece, davalının kotü niyetli olduğunun kanıtlanamadığı, dava konusu taşınmazın mülkiyetinin davalıya geçtiği, davacıların belediyeden dengi bir başka taşınmaz ya da odence isteyebilecekleri gerekcesi ile davanın reddine karar verilmiştir. Hüküm, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Dava konusu 43 parsel sayılı taşınmazın 263 metrekarelik kesimi 1.6.1987 tarihinde tapu tahsis belgesi ile davacılar miras bırakanı Duran adına tahsis edilmiştir. Yüreğir Belediyesince 5.7.1994 tarihinde 3290 sayılı Yasa ile değişik 2981 sayılı Kanunun 10/C maddesi gereğince yapılan imar ıslah uygulaması sonucu oluşan ve davacılar miras bırakanının gecekondusunun bulundugu 9294 Ada 3 parsel sayılı taşınmazın tapu kaydına tapu tahsis şerhinin yazılması gerekirken, tapu tahsis şerhinin yanlışlıkla 9293 Ada 14 parsel sayılı taşınmaza işlenmistir. Daha sonra da 19.6.1997 tarihinde yeniden yapılan ımar duzenlemesi ile oluşan ve davacıların miras bırakanının gecekondusunun bulunduğu 9098 Ada 3 parsel sayılı taşınmaz Yüreğir Belediyesi adına tescil edilerek, üzerinde tapu tahsis şerhi bulunmadığından 10.12.1997 tarihinde 2886 sayılı Devlet ihale Kanununun 35/a maddesi gereğince davalı Abdurrahman’a satılarak 8.1.1998 tarihinde tapudan devredildiği anlaşılmıştır.

Davacıların, Yüreğir Belediye Başkanlığı aleyhine satışın iptali için Adana ikinci idari Mahkemesinin 1998/574-1221 sayılı dosyasında açtıkları dava sonucunda, idari Mahkemesi, tapu tahsis şerhinin 9294 Ada 3 parsel sayılı taşınmaza işlenmemiş olmasının davacıların miras bırakanının kusurundan kaynaklanmadığı gerekçesi ile satış işleminin hukuka aykırı olduğu belirtilerek davanın kabulüne ve idari işlemin iptaline karar verilmiş ve bu karar de-receattan gecmek suretiyle kesinleşmiştir.

Turk hukuk sistemınde tapu kayıtlarının olusmasında sebebe bağlılık kuralı kabul edilmiştir. Bu kuralın gereği olarak bir tapu kaydının sıhhatli olması, dayanağı oluşturan sebebin geçerli olmasına bağlıdır. Başka bir anlatımla tapu kaydının dayanağı sebep (idari işlem veya resmi senet) herhangi bir nedenle geçersiz hale gelmişse tapu kaydının iptalinin ilgililerce her zaman istenebileceğinden kuşku yoktur. Somut olayda da, çekişmeli taşınmazın tapu kaydının dayanağını oluşturan idari işlem iptal edilmekle davalı adına yapılan tescil işlemi artık yolsuz tescil niteliğinde kalmıştır. Mahkemece, bu yön düşünülmeden yazılı gerekçe ile red kararı verilmesi usul ve yasaya aykırı olduğundan bozmayı gerektirmiştir.

Sonuç: Yukarıda yazılı nedenlerle, davacılar vekilinin yerinde görülen temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün (BOZULMASINA), istek halinde peşin yatırılan temyiz harcının yatırana iadesine, 21.1.2003 tarihinde oybirliği ile karar verildi.