1. Anasayfa
  2. Yargıtay 14. Hukuk Dairesi Kararları

Yargıtay 14. Hukuk Dairesi E: 2015/17895 K: 2017/2125 T: 20.3.2017


Mirasbırakanın çeyiz veya kuruluş sermayesi vermek ya da bir malvarlığını devretmek veya borçtan kurtarmak ve benzerleri gibi karşılık almaksızın altsoyuna yapmış olduğu kazandırmalar, aksi mirasbırakan tarafından açıkça belirtilmiş olmadıkça, denkleştirmeye tâbidir.

Davacılar tarafından davalı aleyhine 05.03.2014 gününde verilen dilekçeyle mirasta denkleştirme istenmesi üzerine Yargıtay 3. Hukuk Dairesinin 2013/14032 Esas, 2013/17688 K. sayılı ilamı ile verilen bozma kararına uyularak yapılan duruşma sonucunda davanın reddine dair verilen 06.01.2015 tarihli hükmün Yargıtayca incelenmesi davacılar vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

KARAR: Dava, mirasta denkleştirme talebine ilişkindir. Davacılar, davalının miras bırakandan aldığı vekaletname ile davalının hesabındaki 50.000TL’yi çektiğini beyan ederek 50.000TL’nin miras payları oranında kendilerine iadesini talep etmişlerdir.

Davalı, çektiği paranın kendisine ait olduğundan bahisle davanın reddini istemiştir. Mahkeme, davanın reddine karar vermiştir. Hükmü, davacı vekili temyiz etmiştir.

1-) Davacılardan Keriman davadan feragat ettiğinde bu davacı yönünden feragat nedeni ile davanın reddine karar verilmemiş olması doğru görülmemiştir.

2-) 4721 sayılı Türk Medeni Kanununun 669. maddesi uyarınca, yasal mirasçılar, miras bırakandan miras paylarına mahsuben elde ettikleri sağlararası karşılıksız kazandırmaları, denkleştirmeyi sağlamak için terekeye geri vermekle birbirlerine karşı yükümlüdürler.

Mirasbırakanın çeyiz veya kuruluş sermayesi vermek ya da bir malvarlığını devretmek veya borçtan kurtarmak ve benzerleri gibi karşılık almaksızın altsoyuna yapmış olduğu kazandırmalar, aksi mirasbırakan tarafından açıkça belirtilmiş olmadıkça, denkleştirmeye tâbidir.

Her ne kadar mahkeme, tanık …’nun ifadesine dayanarak davanın reddine karar vermiş ise de tanık … ifadesinde mirasbırakan, davalı ve kendisinin fındık ticareti yaptıklarını, …’nun hesabındaki paranın fındık sermayesi olduğunu ifade etmiştir. Toplanan deliller, tanık ifadeleri ve tüm dosya kapsamı dikkate alındığında davalı …’in mirasbırakandan aldığı vekaletname ile mirasbırakanın hesabındaki parayı çektiği ve bu paranın kendisine ait olduğunu usulüne uygun delillerle kanıtlayamadığı halde feragat eden davacı dışındaki davacıların miras payları gözetilerek denkleştirmeye karar verilmemesi doğru görülmemiştir.

SONUÇ: Yukarıda açıklanan sebeplerle davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan harcın istenmesi halinde yatıranlara iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 20.03.2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.