Kadastro davaları, basit yargılama usulüne tabi olduğundan adli tatilde süreler işlemeye devam eder. 15 günlük süre geçtiği takdirde, temyiz isteminin süre yönünden reddi gerekir. Davacıların davayı izlemedikleri gerekçe gösterilerek davanın reddine karar verilebilmesi için Kadastro Kanunu’nun 28. maddesindeki koşulların somut olayda varlığının ispat edilmesi gerekir.
Taraflar arasındaki tesbite itiraz davası üzerine yapılan yargılama sonunda, davanın reddine ilişkin verilen hüküm davacılar İ…, E: .. ve G… ile katılan K: .. tarafından süresi içinde temyiz edilmiş ise de, dava konusu taşınmazın değeri duruşma yapılmasını gerektirecek miktarda olmadığından duruşma isteminin değer yönünden reddi ile incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verilerek dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K: Hükmüne uyulan Yargıtay bozma kararında özetlE: Tapulama Kanununun 33/3. maddesinde yazılı 50 dönümlük sınır saptanırken evvelce davacı adına tescil edilmiş bulunan taşınmazlara ait tüm beyannameler getirtilip incelenmeli, bunlardan hangi taşınmazların aynı Yasanın 33/4. fıkrasında yazılı belgelerden birine dayandırılmamış bulunan ve tescil konusu olup davacı adına tapuya bağlanan taşınmazların miktarları toplamının 50 dönümü geçip geçmediği araştırılmalı, 50 dönümü geçmediği anlaşıldığı takdirde dava konusu taşınmazın Medeni Kanunun 639/l. maddesi uyarınca tesciline olanak olup olmadığı konusunda toplanan tüm deliller bir arada takdir edilerek bir sonuca varılmalıdır, gereğine değinilmiştir. Mahkemece, bozmaya uyulduktan sonra davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacılar İ…, E: .. ve G… ile katılan K: .. tarafından temyiz edilmiştir.
1- Davaya katılan K: ..’e yerel mahkeme kararı 18.7.1994 tarihinde tebliğ edilmiştir. Kadastro davaları basit yargılama usulüne tabi olduğundan adli aravermede süreler işlemeye devam eder. Bu nedenlerle onbeş günlük yasal temyiz süresi geçirildikten sonra 4.8.1994 tarihinde, verildiği anlaşılan temyiz dilekçesinin (isteminin) (REDDİNE).
2- Davacı İ… ve arkadaşlarının temyiz itirazlarına gelince; kadastroca 18 ve 36 nolu parseller bir bütün olarak davacı İ…, E: .. ve D… adlarına tesbit edilmiştir. Kadastro komisyonunca 18 nolu parsel 20 dönüm miktarı ile İ… ve arkadaşları adına, 36 nolu parsel de Hazine adına tesbitine karar verilmiş, itiraz üzerine 25.6.1981 günlü ek komisyon kararı ile her iki parselin Hazine adına tescili yoluna gidilmiştir. Tesbit maliklerinin küçük olmaları nedeniyle babaları M… taşınmazları oğulları olan tesbit maliklerine verildiğini ileri sürerek dava açmıştır. Mahkemece davanın reddine ilişkin verilen karar Yargıtay 14. Hukuk Dairesi’nce belgesiz araştırmasının yetersiz olduğuna değinilerek bozulmuştur.
Bozma ilamına uyulduktan sonra gerekli araştırma, inceleme ve uygulama yapılmış, deliller toplanmış, ancak davacıların davayı izlemedikleri gerekçe gösterilerek 3402 sayılı Kadastro Yasasının 28. maddesi gereğince davanın reddine karar verilmiştir. Kadastro Yasasının 28. maddesi gereğince, “ancak davacı ilk duruşma oturumuna kadar dava sebep ve delillerini dilekçeyle veya ilk oturuma gelmek suretiyle bildirmez ise hakim, davanın açılmamış sayılmasına ve tesbit gibi tesciline” karar verir. Somut olayda, 28. maddenin koşulları mevcut değildir. Buna karşın mahkemece bozma ilamına uyulduktan sonra mahallinde keşif yapılarak deliller de toplandığına göre işin esası hakkında karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi doğru olmadığı gibi kabule göre de; davanın açılmamış sayılmasına karar verilmesi yerine davanın reddine karar verilmesi de doğru değildir.
SONUÇ: Davacı İ… ve arkadaşlarının temyiz itirazları yerindedir. Kabulü ile açıklanan nedenlerden ötürü hükmün (BOZULMASINA) ve peşin alınan harcın istek halinde temyiz edene geri verilmesine, 2.11.1994 gününde oybirliğiyle karar verildi.