1. Anasayfa
  2. Yargıtay 18. Hukuk Dairesi

Yargıtay 18. Hukuk Dairesi E: 1995/6133 K: 1995/7135 T: 15.6.1995 


Tarım arazilerinde değerlendirmenin net gelirine kapitalizasyon faizi uygulanmak suretiyle değer bulunması gerekli olup, net gelirin çevrede ekilmesi mutat olan ürünlerde ortalama verim ve fiyata göre hesaplanması gereklidir.

Dava dilekçesinde kamulaştırma bedelinin arttırılması ile faiz ve masrafların davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulü cihetine gidilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

K: Bozma ilamına uyulmuş ise de bilirkişi kurullarınca düzenlenip hükme esas alınan raporlar hükmüne uyulan bozma ilamına uygun değildir. Hükmüne uyulan ikinci ilamda açıkça Tarım İl Müdürlüğü ve Tarım Odasından domates verimine ilişkin olarak alınacak verilerin getirtilip bu verilere göre ek raporlar düzenlenerek hüküm kurulması istenmiş, isteme uygun olarak dosyaya getirtilen verilerde dekar başına 4000-5000 kg. domates elde edileceği açıklanmış olmasına karşın, bilirkişi ek raporlarında salça fabrikası kurulmuş olması nedeni ile yüksek verimli domates ekildiğine değinilerek bu verilere itibar edilmemiş, yine eskisi gibi düzenlenen raporlar verilmiş, mahkemece buna göre hüküm kurulmuştur.

Yasa ve uygulama tarım arazilerinde değerlendirmenin net gelire kapitalizasyon faizi uygulanmak sureti ile değer bulunmasını öngörmüş olup, net gelirin çevrede ekilmesi mutad olan ürünlerde ortalama verim ve fiyata göre hesaplanması gerekli olduğu gibi esasen hükmüne uyulan bozma ilamı da bu verilere göre hesap yapılmasını öngörmüş bulunduğundan bilirkişiler de buna uyarak hesap yapmak zorundadırlar.

Bu hususlar dikkate alınmadan yapılan hesaplara göre hüküm tesisi doğru görülmemiştir.

SONUÇ: Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK’nun 428. maddesi gereğince (BOZULMASINA), temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 15.6.1995 gününde oybirliğiyle karar verildi.