Yargıtay’da yerleşmiş uygulama; tarım arazilerindeki değerlendirmenin, taşınmazın yer aldığı ilçe dahilinde ekilmesi mutad olan ve münavebeye alınan ürünlerin dekar başına ortalama verimi ve üretim giderleri ile kg. başına ortalama satış fiyatlarının ilce tarım müdürlüğünden getirtilmesini ve raporların buna göre düzenlenmesini ongormektedir.
Dava dilekçesinde, Kamulaştırma Yasasının 4650 Sayılı Yasayla değişik hükümleri uyarınca, kamulaştırma bedelinin tespiti ve taşınmaz malın idare adına tescili istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulü cihetine gidilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü: K: Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir. Ancak;
1- Mahkemece, değerlendirmeye ve hükme esas alınan ikinci bilirkişi kurulu raporunda, taşınmazın kamulaştırma bedelinin saptamasında Elbistan İlçe Tarım Müdürlüğü verilerinin esas alındığı belirtilmiş ise de adı geçen müdürlükten getirtilip dosyaya konulmuş bulunan 16.5.2002 gün 584 sayılı cetvelde yazılı verilerin ilçe bazında olmayıp dava konusu taşınmazın bulunduğu köye özgü olduğu anlaşılmaktadır. Yargıtay’da yerleşmiş uygulama; tarım arazilerindeki değerlendirmenin, taşınmazın yer aldığı ilçe dahilinde ekilmesi mutad olan ve münavebeye alınan ürünlerin dekar başına ortalama verimi ve üretim giderleri ile kg. başına ortalama satış fiyatlarının -doğru istatistiki bilgilere dayandığı bilinen- ilce tarım müdürlüğünden getirtilmesini ve raporların buna göre düzenlenmesini ongormektedir.
Mahkemece bu ilke dogrultusunda münavebe ürünlerine iliskin dosyada mevcut 8.3.2002 gun 174 sayılı cetvelde bildirılen verileri esas alan birinci bilirkişi kurulu raporu doğrultusunda ikinci bilirkişi kurulundan bu raporda belirtilen ilçe verilerine uygun ek raporlar alınması gerektiği düşünülmeden, denetime elverişli olmayan lokal verileri esas alan rapora dayanılarak hüküm kurulması,
Keza münavebeye alınan ürünlerin işlenmeden tarlada elde edildiği haliyle satışından sağlanacak gelir esas alınarak değerlendirilmesi gerekirken ikinci bilirkişi kurulu raporunda münavebeye alınan şekerpancarının İlçe Tarım Müdürlüğünden bildirilen toptan satış fiyatı uygulandıgı halde fabrikada işlenmesinden sonra elde edilecek küspesinin de gelir kapsamına alınarak yuksek gelir belirlenmesi ve dolayısıyla taşınmaza fazla bedel bicilmış olması,
2- Mahkemece Kamulastırma Yasasının 27. maddesine göre tespit edilip idarece davalı adına bankaya yatırılan bedel ile tespit ve tescil davası sonunda saptanıp hüküm altına alınan bedel arasındaki farkın davalı tarafça bankadan çekilmesine kadar işlemiş olan mevduat faizi ile birlikte davacı idareye geri ödenmesine karar verilmesi gerekirken, mahkemece arta kalan kısım için davacının dava açmakta muhtariyetine şeklinde hüküm kurulması, doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK: nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 14.2.2005 gününde oybirliğiyle karar verildi.