Korunması mümkün olmayan gecekonduların yıkımları nedeni ile 2981 sayılı Kanun’un 13/b maddesi uyarınca kendilerine arsa ve pay tahsis edilen hak sahiplerine belediyece bedeli ödenir. Enkaz bedeli ise, yıkımdan sonra kullanılabilir malzeme değerinden ibarettir.
Taraflar arasındaki kamulaştırma bedelinin artırılması davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; kamulaştırma bedelinin artırılmasına dair verilen hükmün Yargıtay’ca incelenmesi davalı İdare vekili yönünden verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla; dosyadaki belgeler okunup iş anlaşıldıktan sonra, gereği görüşülüp düşünüldü:
K: Dava, imar uygulaması sonucu muhafazasına imkan görülmeyen ruhsatsız yapının enkaz bedelinin artırılması istemine ilişkindir. 3290 sayılı Kanunla değişik 2981 sayılı Yasanın 13/b maddesine göre, muhafazası mümkün olmayan gecekonduların yıkımları nedeni ile kendilerine arsa veya pay tahsis edilen hak sahiplerine belediyece bu kez bedeli ödenir.
Enkaz bedeli ise, yıkımdan sonra kullanılabilir malzeme değerinden ibaret olduğu düşünülmeden, bilirkişi kurullarının yerinde olmayan ve yukarıda açıklanan düşünceye uymayan gerekçelerle yüksek enkaz değeri biçen raporlarına dayanılarak hüküm kurulması ve yeniden raporlar alınması gerektiğinin düşünülmemesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde olduğundan, hükmün açıklanan nedenle HUMK: nun 428. maddesi gereğince (BOZULMASINA) ve peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde ödeyene geri verilmesine, 25.3.1996 gününde oybirliğiyle karar verildi.