Belediye imar müdürlüğünden alınan cevabi yazıya göre, dava konusu taşınmazın uygulamalı imar planına dahil olmadığı gibi nazım imar planı kapsamı dışında belediye sınırları dahilinde olup etrafı da meskun olmadığı gibi belediye hizmetlerinden de yararlanmadığı anlaşılmaktadır. Taşınmaz bu özellikleri itibariyle arazi niteliğindedir.
Taraflar arasındaki Kamulaştırmasız el atılarak enerji nakil hattı geçirilen taşınmazdaki irtifak karşılığının tahsili davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtay’ca incelenmesi davalı idare vekili yönünden verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla dosyadaki belgeler okunup iş anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
K: Dava, Kamulaştırmasız el atılarak enerji nakil hattı gecirilen taşınmazdaki irtifak karşılığının tahsili ilişkindir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı idare vekilince temyiz edilmiştir. Mahkemece bilirkişi incelemesi yaptırılmıştır. Alınan rapor hüküm kurmaya yeterli değildir.
Belediye imar müdürlüğunden alınan cevabi yazıya gore, dava konusu taşınmazın uygulamalı imar planına dahil olmadıgı gibi nazım imar planı kapsamı dısında belediye sınırları dahilınde olup etrafı da meskun olmadığı gibi belediye hizmetlerinden de yararlanmadığı anlaşılmaktadır.
Taşınmaz bu özellikleri itibariyle arazi niteliğindedir. Bilirkişi kurulunca arsa olarak değer biçildiği gözetilerek bilirkişi kurulundan arazi niteliğindeki taşınmaza gelir metoduna göre değer biçilerek rapor alınıp sonucuna göre hükum kurulması gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ile taşınmaza arsa olarak değer bicilmesi;
Keza taşınmazda daha once mevcut irtıfak hakkının tasınmaz degerine etkisi ve oranı belirlenerek biçilen değerden indirilmesi gerektiği düşünülerek,
Belirtilen konularda bilirkişi kurulundan ek rapor alınmadan eksik inceleme ile hüküm kurulması,
Doğru görülmemiştir. SONUÇ: Davalı idare vekilinin temyiz itirazları yerinde olduğundan hükmün açıklanan nedenle HUMK: nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde ödeyene geri verilmesine, 23.01.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.