1744 sayılı Kanun ile orman Yasasının 2. Maddesinin değiştirilmesinden sonra yapılan sınırlamalarda bir yerin sınır dışında bırakılması, o taşınmazın öncesinin orman toprağı olmadığını kanıtlamaz. Çünkü anılan yasa gereğince öncesi orman olduğu halde bilim ve fen bakımından orman niteliğini yitirmiş olması nedeniyle orman dışında kabul edilen yerler dahi sınırlama dışında bırakılacağından böyle bir durumda öncesi orman veya orman toprağı olan bu taşınmazın özel mülkiyete konu olabilmesi ancak o yerin yapılan sınırlama ile orman dışında bırakılmış olmasından sonra söz konusu olabilir. Bu takdirde kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği de sınırlamanın yapılmasından sonra işlemeye başlar.
Taraflar arasında tapulama tespitinden doğan dava sonucunda hükmün onanmasına ilişik olarak daireden verilen 6.7.1983 gün ve 1983/5873-11299 sayılı ilamı tashihi karar yolu ile incelenmesi orman dairesi tarafından istenilmekle; tetkik raporu ve dosyadaki belgeler okundu, gereği görüşüldü:
Gerçekten 6831 sayılı Orman Kanunu hükümlerince orman tahdit ve kadastrosuna tabi tutulmuş olan yerlerde, bir taşınmazın orman ya da orman toprağı niteliğini taşıyıp taşımadığı, tahdit harita ve mazbatasına göre ve onun uygulanması suretiyle belirtilir.
Ancak; 1744 sayılı Kanun ile Orman Kanununun 2. Maddesinin değiştirilmesinden sonra yapılan tahditlerde bir yerin tahdit dışında bırakılması, o taşınmazın öncesinin orman toprağı olmadığını ispatlamaz. Çünkü söz edilen kanun gereğince öncesi orman olduğu halde bilim ve fen bakımından orman niteliğini yitirmiş olması nedeni ile orman dışında kabul edilen yerler dahi tahdit dışında bırakılacağından böyle bir durumda öncesi orman ya da orman toprağı olan bir taşınmazın özel mülkiyete konu olabilmesi ancak o yerin yapılan tahditle ormanın dışında bırakılmış olmasından sonra söz konusu olabilir.
Bu taktirde kazandırıcı zaman aşımı zilyetliği de tahdidin yapılmasından sonra işlemeye başlar. Bu nedenlerde 1744 sayılı Kanunun uygulanması suretiyle bir yerde orman tahdit ve kadastrosunun yapılması ya da bir taşınmazın tahdit dışına çıkartılması durumunda kazandırıcı zamanaşımı ile mülk edinme iddiaları karşısında orman tahdit mazbatası incelenmek suretiyle hangi nedene dayanılarak taşınmazın tahdit dışında bırakıldığı saptanmalıdır. Olayda 1744 sayılı Kanun hükümlerince tahdit yapılmış ve mazbatanın incelenmesinde taşınmazın öncesinin orman sayılan yerde ya da ormandan açma bir taşınmaz olmadığı ve kadim fındıklık olduğu belirtilmiştir.
Bu durumda taşınmazın öncesini orman ile ilgili olmadığı ortaya çıkmıştır. Bu bakımdan mahkemesinin nizalı taşınmazın orman sayılan yerlerden olmadığını kabul etmiş olması isabetlidir. Bu nedenlerle; karar düzeltme nedeni olarak ileri sürülen diğer yönler, düzeltilmesi istenilen daire kararında gerekçesi gösterilmek suretiyle karşılanmıştır.
Daire kararı dosya içeriğine, usul ve kanuna uygun bulunmaktadır. Bu nedenle yerinde olmayan ve HUMK: nun 440. Maddesi hükmüne uygun olmayan karar düzeltme isteğinin (REDDİNE) ve aynı Kanununun 442. Maddesi hükmünce 1500 lira para cezası ile 766 sayılı Tapulama Kanununun 74. Maddesinin son fıkrası uyarınca 10 lira red ilam harcının karar düzeltme isteğinde bulunandan alınmasına, 9.12.1983 gününde oybirliğiyle karar verildi.