Taşınmaz üzerinde hayvanların otlaması ve köy tarafından bu şekilde kullanılması o taşınmaza kadim meralık niteliğini kazandırmaz.
Taraflar arasında kadastro tespitinden doğan dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay’ca incelenmesi davalı hazine tarafından istenilmekle temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşılmakla dosya incelendi, dosyadaki belgeler okundu. Tetkik hakiminin açıklamaları dinlendi. Gereği görüşüldü:
Kadastro sırasında dava konusu 479 parsel sayılı 2047 m2 yüzölçümündeki taşınmaz hazine adına orman dışına çıkarılan yerlerden olduğu belirtilerek hazine adına tespit edilmiştir. Davacı I Köyü Tüzel Kişiliği taşınmazın mera olarak kullanıldığını ileri sürerek tespitin iptali ile Köy Tüzel Kişiliği adına tescili için dava açmıştır. Mahkemece davanın reddine, taşınmazın tespit gibi hazine adına tesciline, beyanlar hanesine I Köyü Tüzel Kişiliğinin işgalindeki şerhinin yazılmasına karar verilmiş, hüküm davalı hazine tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı Köy Tüzel kişiliği dava konusu taşınmazın mera olduğunu ve köy tarafından mera olarak kullanıldığını ileri sürerek dava açmıştır. Kadastro tespit tutanağına göre dava konusu taşınmazın öncesi ormandır. Kesinleşen orman tahdit harita ve tutanağının kapsamında kalmakta iken sonradan 6831 sayılı yasanın 2/B maddesi uygulaması sonucu hazine adına çıkarılmıştır. Hal böyle olunca dava konusu taşınmazın öncesinin mera olduğundan söz edilemez. Kaldı ki taşınmaz üzerinde hayvanların otlaması ve köy tarafından bu şekilde kullanılması o taşınmaza kadim meralık niteliğini kazandırmaz. Bu nedenle köy tüzel kişiliğinin davasının reddine karar verilmesi gerekirken bu konuda yanılgıya düşülerek yazılı biçimde karar verilmesi isabetsizdir.
Sonuç: Hazinenin bu nedenlerle yerinde olan temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, 17.10.2003 gününde oybirliği ile karar verildi.